شناسایی و رتبه بندی ریسک‌های زنجیره تامین فرش دستبافت ایران با استفاده از رویکرد تلفیقی fmea-topsis

در گذشته، فرش دستبافت ایران بازار بسیار مناسبی داشته است؛ اما در سال‌های اخیر به علت ریسک‌های وارد شده به این صنعت، شاهد کاهش بازار این محصول و عدم سرمایه گذاری مناسب در این صنعت هستیم. با شناسایی و اولویت بندی ریسک ها، شکاف های تحقیقاتی مشخص می گردد و سازمان های مربوطه می توانند طرح های تحقیقاتی هدفمند خود را به منظور مدیریت ریسک ها انجام بدهند. در این تحقیق دو جامعه آماری مدنظر است. در مرحله اول از خبرگان صنعت فرش دستبافت به منظور جرح و تعدیل شاخص‌های ارزیابی ریسک با استفاده از روش دلفی، استفاده شده است. در مرحله دوم پرسشنامه اصلی تحقیق بین تولیدکنندگان فرش دستبافت در شهرستان‌های کاشان، نائین، اصفهان، نجف آباد و قم توزیع گردیده است. حجم نمونه آماری اول 15 و حجم نمونه دوم برابر با 264 می‌باشد و به صورت طبقه ای متناسب انتخاب گردیده‌اند. در این تحقیق برای بررسی ریسک‌ها از روش fmea استفاده شده و به منظور بهبود روش، در گام اول از روش دلفی برای شناسایی ریسک‌ها و در گام دوم از روش topsis به منظور رتبه بندی ریسک‌ها استفاده شده است. طبق نتایج تحقیق مشخص شد که رتبه بندی ریسک‌ها در شهرهای مختلف متفاوت می‌باشد. علت این امر نیز به علت شرایط مختلف موجود در شهرها و توانایی افراد در کنترل شرایط است. با توجه به رتبه بندی ریسک‌ها، آشنایی با مباحث تامین مالی، سلیقه یابی مشتریان، استفاده از سیستم تولید کششی و آشنایی با قوانین گمرکی به عنوان پیشنهاد‌های اصلی تحقیق اشاره گردید.