>
Fa   |   Ar   |   En
   الگوی ساختاری رابطه توانمندسازی روان شناختی و رضایت شغلی با نقش واسطه ای خودکارآمدی و خودتنظیمی (مورد مطالعه: دانشگاه خوارزمی)  
   
نویسنده پهلوان صادق اعظم ,عبداللهی بیژن
منبع مديريت و برنامه ريزي در نظام هاي آموزشي - 1394 - دوره : 8 - شماره : 14 - صفحه:85 -112
چکیده    هدف پژوهش حاضر شناسایی ارتباط توانمندسازی روان‌شناختی و رضایت شغلی با نقش واسطه‌ای خودکارآمدی و خودتنظیمی است که با روش همبستگی و اجرا با پرسشنامه‌های توانمندسازی روان‌شناختی، خودکارآمدی، خودتنظیمی و رضایت شغلی بر روی 310 کارشناس حوزه‌ی ستادی دانشگاه خوارزمی در سال 1392، که به روش سرشماری انتخاب شدند، انجام شد. مدل معادلات ساختاری در پژوهش شامل 1 سازه مکنون مستقل توانمندسازی روان‌شناختی و 3 سازه مکنون وابسته خودکارآمدی، خودتنطیمی، رضایت شغلی است. یافته ها حاکی از تاثیر معنادار و مستقیم توانمندسازی روان‌شناختی بر خودکارآمدی (37/0? = )، بر خودتنظیمی (55/0? = )، و بر رضایت شغلی (86/0=? )، تاثیر معنادار و مستقیم خودکارآمدی بر خودتنظیمی (34/0b = ) و بر رضایت شغلی (37/0b = ) و تاثیر معنادار و معکوس خودتنظیمی بر رضایت شغلی (54/0- b =) در مدل است. نتایج بیان‌گر تاثیر مستقیم توانمندسازی روان شناختی با مضمون خودمختاری، ریسک پذیری، رشد شخصی و مسیولیت بیشتر در تصمیم گیری بر خودکارآمدی یعنی قضاوت فرد درباره توانایی هایش برای سازماندهی، اجرای وظایف و مقابله با مشکلات شغلی و نیز تاثیر مستقیم هر دو سازه بر میزان خودتنظیمی و شکل گیری رضایت شغلی و متعاقباً موفقیت سازمان است؛ در حالی‌که، خودتنظیمی با مفهوم تلاش منظم جهت کسب اهداف شخصی و سازمانی تاثیر غیرمستقیم بر رضایت شغلی داشته است.
کلیدواژه توانمندسازی روانشناختی ,رضایت شغلی ,خودکارآمدی ,خودتنظیمی ,دانشگاه خوارزمی
آدرس دانشگاه خوارزمی, ایران, دانشگاه خوارزمی, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved