تاثیر سبک‌های تربیتی والدین بر انجام اعمال عبادی فرزندان

یکی از مهم ترین نهادهای اجتماعی، خانواده است که تاثیری عمیق بر تربیت معنوی و دینی فرزندان دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی شیوه فرزندپروری والدین و تاثیر آن بر چگونگی انجام اعمال عبادی دانش‌آموزان دختر سوم راهنمایی است. پژوهش از نوع توصیفی–تفسیری است که با استفاده از روش کمی و کیفی (آمیخته) انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل، دانش‌آموزان دختر سال سوم راهنمایی شهر تهران و مادران آن‌ها است که در بخش کمی پژوهش با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی و در بخش کیفی به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شد. حجم نمونه در بخش کمی پژوهش 70 دانش‌آموز و در بخش کیفی 18 دانش‌آموز (دختر) و مادران آن‌ها بود که در مجموع 36 نفر می‌شدند. در بخش کمی با ارایه پرسش نامه استاندارد شده بامریند به نوجوانان، سه شیوه فرزندپروری مقتدر، سهل‌گیر و مستبد که توسط والدین اعمال می‌شود تعیین شد. در بخش کیفی پژوهش مصاحبه عمیق انجام شد. یافته‌ها تجزیه و تحلیل، مقایسه و نتیجه‌گیری شد. نتایج نشان داد که تعداد نوجوانان دارای والدین سهل‌گیر بیشتر از والدین مقتدر و مستبد بودند. هم چنین نوجوانان دارای والدین مقتدر از نظر انجام عبادات در وضعیت مطلوب‌تری نسبت به نوجوانان دارای والدین مستبد و سهل‌گیر بودند. بدین‌معنا که رفتار و عملکرد درست والدین مقتدر توانسته الگوی خوبی برای فرزندان باشد. در میان اعمال عبادی، تمامی نوجوانان در مرتبه نخست، به روزه‌های ماه رمضان، در مرتبه دوم، خواندن نماز و در مرتبه سوم به قرایت قرآن توجه داشتند. ایشان در انجام اعمال عبادی به جز تاثیر خانواده بر تاثیر معلمین درس مطالعات دینی، برنامه‌های مذهبی مدارس، دوستان و اقوام و مطالعه کتاب نیز اشاره نمودند.