بررسی رابطه سبک رهبری تحولی ـ تعاملی با میزان کاربست مولفه‌های سازمان یادگیرنده در دبیرستان‌های شهر اصفهان

هدف از پژوهش حاضر، بررسی همبستگی بین سبک رهبری (تحولی ـ تعاملی) مدیران دبیرستان‌های شهر اصفهان با میزان کاربست مولفه‌های سازمان‌های یادگیرنده قابلیت‌های شخصی ـ الگوهای ذهنی ـ آرمان مشترک ـ یادگیری تیمی و تفکر سیستمی بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل 310 نفر از مدیران و 4808 نفر از دبیران دبیرستان‌های مناطق شش گانه شهر اصفهان در سال تحصیلی 85-1384 بود، که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی متناسب با حجم، 90 نفر از مدیران و 120 نفر از دبیران انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه باس با 41 گویه و پرسشنامه محقق ساخته سازمان‌های یادگیرنده با 44 گویه بود که ضریب پایایی با استفاده از آلفای کرونباخ 96/0 برای پرسشنامه سازمان یادگیرنده و 94/0 برای پرسشنامه رهبری تحولی ـ تعاملی به دست آمد. یافته‌های پژوهش نشان داد بین سبک رهبری (تحولی- تعاملی) با میزان کاربست همه مولفه‌های سازمان یادگیرنده رابطه مثبتی وجود دارد و مولفه‌های سازمان یادگیرنده از نظر مدیران در مدارس بیش ازسطح متوسط بوده است. بین سبک رهبری تحولی و سبک تحولی- تعاملی با قابلیت‌های شخصی (در سطح معناداری 05/0 p)، رابطه معنادار وجود داشت و سایر مولفه‌ها (الگوهای ذهنی، آرمان مشترک، یادگیری تیمی، تفکر سیستمی) فقط با سبک رهبری تعاملی رابطه معناداری داشتند و سبک رهبری تحولی رابطه معنادار با این مولفه‌ها نداشت. بین نظرات دبیران مرد و زن در خصوص سبک رهبری تحولی تفاوت معنادار وجود داشت (در سطح01/0 p) ولی بین نظرات مدیران مرد و زن (درسطح05/0 p) در مورد مولفه‌های سازمان یادگیرنده تفاوت معنادار وجود نداشت. از نظر مدرک تحصیلی نیز بین نظرات دبیران در مورد سبک رهبری نیز از نظر دبیران لیسانس و فوق لیسانس (01/0 p) تفاوت معنادار وجود داشت. در حالی که بین نظرات مدیران در مورد مولفه‌های سازمان یادگیرنده با توجه به مدرک تحصیلی و سابقه خدمت (در سطح05/0 p) تفاوت معنادار وجود نداشت.