مقایسه اثربخشی الگوهای طراحی آموزشی سیستمی و سازنده گرا در آموزش مدیران

در عصر تغییرات مداوم تنها یادگیرندگان پایدارند و مابقی خود را برای دنیایی آماده نموده اند که دیگر وجود ندارد. بی شک این جمله، واقعیت زندگی اجتماعی امروز میباشد و سازمان ها نیز از این قاعده مستثنی نیستند. در این خصوص کاربست مدل های طراحی آموزش مناسب و اثربخش از اهمیت خاصی برخوردار است. در پژوهش حاضر با طراحی آموزشی دوره ای واحد بر اساس دو رویکرد سیستمی و سازنده گرا و اجرای آن برای دو گروه از مدیران سعی شده تا به مقایسه اثربخشی این رویکردها و شناسایی مدل طراحی آموزشی کارآمد جهت آموزش مدیران پرداخته شود. جهت ارزیابی اثربخشی از مدل کرک پاتریک استفاده گردید بر این اساس چهار متغیر رضایت فراگیران از دوره، نگرش آن ها نسبت به دوره، میزان یادگیری و تغییر رفتار آن ها مورد سنجش قرار گرفته است.دو متغیر اول بیانگر مناسب بودن مدل طراحی و متغیر سوم و چهارم بیانگر اثربخشی آن میباشد. نتایج بیانگر آنست که الگوی طراحی آموزشی بر اساس رویکرد سازنده گرایی برای آموزش مدیران مناسب و نسبت به الگوی سیستمی اثربخش تر می باشد.