تاثیر اجرای طرح ارزشیابی توصیفی-کیفی در تحقق هدف های شناختی، عاطفی و روانی- حرکتی دوره ابتدایی در استان مرکزی

هدف پژوهش بررسی تاثیر طرح ارزشیابی توصیفی-کیفی در تحقق هدف های شناختی، عاطفی و روانی- حرکتی دوره ابتدایی در استان مرکزی بود. برای انجام این پژوهش تمامی دانش‌آموزان پایه سوم ابتدایی مدارس مجری طرح ارزشیابی و به همین تعداد از کلاس‌های مدارس غیر مجری طرح، جمعا به تعداد 328 نفر مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزارهای جمع‌آوری اطلاعات شامل پنج آزمون پیشرفت تحصیلی و سه پرسشنامه برای حیطه عاطفی بود. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل واریانس چندمتغیری و در صورت معنی دار بودن اثر از آزمون‌های یک متغیری تحلیل واریانس و برای بررسی تفاوت زیرگروه‌ها از آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که تفاوت های معنی‌داری بین گروه های آزمایش و گواه در پیشرفت تحصیلی ریاضی ، علوم تجربی ، زبان فارسی و املا فارسی وجود دارد. نمرات دانش آموزان تحت پوشش طرح ارزشیابی توصیفی در متغیرهای حوزه شناختی از قبیل دانش ریاضی، علوم تجربی، زبان فارسی و املا بالاتر از دانش آموزان پایه سوم ابتدایی مدارس عادی همسان یا معادل با آن هاست. همچنین نتایج مربوط به مقایسه گروه ها در حیطه عاطفی نشان داد که بین گروه های آزمایش و گواه در متغیرهای حوزه عاطفی تفاوت معنی‌داری وجود ندارد. مقایسه گروه ها در حیطه روانی- حرکتی نشان داد که تفاوت های معنی‌داری بین گروه های آزمایش و گواه در آزمون درخت و برگ و همچنین آزمون اشیای دور ریختنی وجود دارد. مقایسه میانگین نمرات این آزمون ها نشان داد که دانش آموزان گروه آزمایش یعنی دانشآموزان مشمول طرح ارزشیابی توصیفی در آزمون درخت و برگ و دانش آموزان مدارس عادی در آزمون اشیای دور ریختنی عملکرد بهتری داشتند. همچنین مقایسه نتایج مربوط به دانش آموزان دختر و پسر نشان داد که دانش آموزان دختر در آزمون های پیشرفت تحصیلی مربوط به حیطه شناختی عملکرد بهتری داشتند، در حوزه عاطفی دانش آموزان دختر نگرش مثبت تری نسبت به زبان فارسی داشتند و تفاوت آن ها در نگرش نسبت به علوم و ریاضی معنی دار نبود. همچنین عملکرد دانش آموزان دختر در حیطه روانی- حرکتی بهتر از دانش آموزان پسر بود.