الگویی برای افزایش بهره وری پژوهشی اعضای هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی

هدف پژوهش حاضر ارایه الگویی برای افزایش بهره وری پژوهشی اعضای هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی است. جهت ارایه مدل بهره وری پژوهشی با بهره گیری از نظریه مبنایی (gt) با هفت گروه از اطلاع رسانان کلیدی با استفاده از روش مصاحبه عمیق گفتگو گردید و سپس با طی فرایند کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری انتخابی به الگوی بهره وری پژوهش دست یافت. در الگوی بدست آمده موجبات علی، سطوح مداخله و عوامل، پیامدها و نتایج و هم چنین عوامل زمینه ای مورد بحث قرار گرفته است. سپس در بخش مطالعات کمی و میدانی از ابزار پرسشنامه استفاده شده است. پرسشنامه براساس مدل نظریه مبنایی حاصل از مصاحبه ها ساخته شد. محتوای پرسشنامه دربرگیرنده مولفه هایی شامل عوامل بهره وری پژوهشی اعضای هیات علمی، تسهیل گران، پیامدها و زمینه های بروز بهره وری پژوهشی است. که در بخش عوامل، در دو قالب درونی و بیرونی 75 عامل، در بخش تسهیل گران بهره وری پژوهش 10 مولفه، در بخش نتایج 11 مولفه و نهایتا در بخش عوامل زمینه ای 6 مولفه لحاظ شد. موجبات علی (درونی و برونی) بهره وری پژوهشی در این مقاله یک مدل نهایی معادلات ساختاری از بهره وری پژوهشی اعضای هیات علمی ارایه می شود.