نقش تربیتی خانواده های سنتی و مدرن بر پیشرفت تحصیلی فرزندان

هدف پژوهش حاضر مقایسه تربیتی خانواده های سنتی و مدرن در پیشرفت تحصیلی فرزندان آن ها است. جامعه آماری دانشجویان دانشگاه-ها و دانش آموزان یک منطقه آموزش و پرورش شرق تهران بود که تعداد آن ها 666 نفر بود. روش پژوهش از نوع همبستگی بوده و برای جمع آوری اطلاعات از یک پرسشنامه محقق ساخته با تعداد 41 پرسش استفاده شد. نتایج نشان داد که سبک های تربیتی می توانند پیشرفت تحصیلی را پیش بینی کنند. بنابراین می توان نتیجه گرفت که بین متغیرهای سبک-های تربیتی (سنتی، مدرن، ترکیبی) و پیشرفت تحصیلی همبستگی معنی داری وجود دارد. در عین حال، از بین این سه متغیر تنها بین سبک تربیتی مدرن و پیشرفت تحصیلی همبستگی معنی دار به دست آمد (p < 0/05). وظیفه فراگیران دانش در نظام تربیتی خانواده های سنتی که مقاومت در برابر هرگونه تغییرات و حفظ رفتار گذشتگان و پیشینیان می نمایند و به نوعی محدودیت برای فرزندان خود ایجاد نموده که نتیجه آن فقط حفظ مطالب و ذخیره سازی الفاظ، اطلاعات و آموخته ها است. در حالی که در نظام تربیتی خانواده های مدرن فراگیران دانش با به کارگیری سیستم های جدید آموزشی و دور از هرگونه محدودیت نسبت به موارد آموزشی و شرکت در کلاس های فوق برنامه به فعالیت می پردازند که همراه با مدیریت اطلاعات و اکتشاف می باشد.