ارائه الگوی سیاست‌گذاری‌ دانشگاه دیجیتالی (رویکرد کیفی)

هدف: پژوهش حاضر با هدف ارائه الگوی سیاست‌گذاری دانشگاه دیجیتالی انجام ‌شده است. دانشگاه دیجیتالی مفهومی نوظهور است که به تازگی با حضور فناوری در فضای آموزش عالی، پدیدار شده است. بهترین شکل برای راهبری مفاهیم نوظهور، سیاست‌گذاری‌های درست پیرامون آن پدیده نوظهور است که دانشگاه دیجیتالی نیز از این قاعده مستثنی نیست. به منظور استفاده درست از ظرفیت عصر دیجیتال و فناوری در آموزش عالی و نظام دانشگاهی، اولین گام تدوین سیاست‌هایی در این زمینه است تا این مفهوم در رسالت و جایگاه اصلی خودش قرارگرفته و تدریجاً رشد کند.مواد و روش‌ها: به‌منظور انجام پژوهش حاضر از رویکرد کیفی و روش فراترکیب استفاده گردید. جامعه پژوهش شامل کلیه مقاله‌ها، کتاب‌ها، گزارش‌های کاری و انتشارات دانشگاه‌ها به تعداد 2000 بوده که از این میان 67 سند (براساس بررسی چکیده و محتوای سند) انتخاب و تحلیل شد. به‌منظور تحلیل داده‌ها، از روش کدگذاری استفاده شد بدین‌صورت که ابتدا کدگذاری باز انجام گرفت، سپس کدهای محوری اولیه تدوین شد و در نهایت با کنار هم قرار دادن کدهای محوری اولیه، کدهای محوری ثانویه تشکیل شد و بدین‌ صورت ابعاد و مولفه‌های سیاست‌گذاری دانشگاه دیجیتالی تدوین شد.بحث و نتیجه‌گیری: یافته‌های تحقیق حکایت از شناسایی پنج بعد سیاست‌گذاری شامل سیاست‌گذاری‌های آموزشی، ساختاری، فناورانه، فرهنگی و اقتصادی داشت. سیاست‌گذاری آموزشی شامل مولفه‌های ارزشیابی دیجیتالی، کیفیت آموزش دیجیتالی، اکوسیستم یادگیری دیجیتالی، محتوای دیجیتالی، برنامه درسی دیجیتالی و فرایند یاددهی یادگیری دیجیتالی بود؛ سیاست‌گذاری ساختاری شامل سیاست‌ها و قوانین دیجیتالی، مدیریت و رهبری دیجیتالی، ارزشیابی و کنترل دیجیتالی و منابع انسانی دیجیتالی بوده و سیاست‌گذاری تکنولوژی شامل سیاست‌های نرم‌افزاری، سیاست‌های سخت‌افزاری و سیاست‌های پشتیبانی شناسایی شد. هم‌چنین، سیاست‌گذاری فرهنگی شامل مدیریت ارتباطات دیجیتالی، دوره‌های بین‌المللی آموزش عالی، شناخت و نگرش نسبت به دوره‌ها دیجیتالی و دسترسی به آموزش عالی (دوره‌های دیجیتالی) برابری اجتماعی بود. نهایتاً، سیاست‌گذاری اقتصادی شامل مدیریت مالی، روش‌های تامین منابع مالی و شیوه‌های تخصیص منابع مالی دانشگاه دیجیتالی بود. سیاست‌گذاری در دانشگاه دیجیتالی در چارچوب ابعاد پنجگانه یافته‌های این تحقیق قویاً توصیه می‌شود چرا که هر یک از این ابعاد به بخشی از پدیده دانشگاه دیجیتالی پرداخته‌اند و در کنار هم منجر به تحقق و توسعه دانشگاه دیجیتالی خواهند شد.

Developing the policy model of digital university (qualitative approach)

Objective: The present study aims to present the policy model of the digital university. The digital university is an emerging concept that has recently emerged with the presence of technology in higher education. The best way to guide emerging concepts is to make the right policies about that emerging phenomenon, and the digital university is no exception. In order to make good use of the capacity of the digital age and technology in higher education and the academic system, the first step is to formulate policies in this field so that the concept is in its original mission and position and gradually grows.Materials and Methods: In order to conduct the present study, a qualitative approach and metasynthesis were used. The research community included all 2000 articles, books, work reports, and university publications, of which 67 were selected and analyzed In order to analyze the data, coding method was used, so that first the open coding was done, then the primary central codes were compiled and finally by combining the primary codes, the secondary codes were formed and thus the dimensions and components of digital university policy were developed.Results and Discussion: The research findings indicated the identification of five dimensions of policy, including educational, structural, technological, cultural and economic policies. Educational policy included the components of digital evaluation, the quality of digital education, the digital learning ecosystem, digital content, the digital curriculum, and the digital learning learning process; Structural policy included digital policies and laws, digital management and leadership, digital evaluation and control, and digital human resources, and technology policy included software policies, hardware policies, and support policies. Also, cultural policy included the management of digital communications, international higher education courses, knowledge and attitudes toward digital courses, and access to higher education (digital courses) social equality. Finally, economic policy included financial management, funding methods, and digital university funding methods. Attention to the five dimensions of policy at the University of Digital is strongly recommended, as each of these dimensions addresses part of the phenomenon of the digital university and together will lead to the realization and development of the digital university.