پدیده افشاگری سازمانی معلم در مدرسه (یافته‌های یک پژوهش پدیدارشناسی)

افشاگری، توجه نشان دادن به اشتباهات و تخلفات در یک سازمان، و افزایش نگرانی‌ها درباره‌ی رخدادهای آسیب‌رسان در محیط است. هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی پدیده‌ی افشاگری در مدرسه، به‌منظور ایجاد یک چارچوب مفهومی و توسعه‌ی مبانی نظری آن است. این پژوهش از نوع پژوهش‌های کیفی است که با استفاده از رویکرد مبتنی بر پدیدارشناسی توصیفی انجام گرفت. مشارکت‌کنندگان در این پژوهش شامل 18 معلم رسمی مقطع متوسطه شاغل در آموزش و پرورش شهر تهران بودند. مشارکت‌کنندگان بر حسب تجربه و نیز آشنایی کلی با موضوع انتخاب شدند. داده‌ها از طریق مصاحبه نیمه‌ساختاریافته و به روش هدایت کلیات، گردآوری شد و تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت. داده‌ها با روش تحلیل محتوای استقرایی با استفاده از سه سطح باز، محوری و گزینشی تحلیل شد. یافته‌ها نشان داد که افشاگری، پدیده‌ای مهجور در مدرسه است که مفهوم و جایگاه واقعی خود را به دست نیاورده است. تا آنجا که با مفاهیمی دیگر، با بارارزشیِ منفی، یکسان پنداشته می‌شود. در راستای اقدام به افشاگری در مدرسه، موانع ، پیامدها و تسهیل‌کننده‌هایی وجود دارد. هم‌چنین افراد برای افشاگری و یا عدم اقدام به آن دلایلی دارند، که البته مهم‌ترین و پررنگ‌ترین دلیل اکراه از آن، این است که افشاگری در جامعه‌ی ما، هم‌چون تابویی می‌ماند که از نظر افراد مخرب شناخته می‌شود.