منطق پذیری گزاره های اخلاقی در مکتب توصیه‌گرایی آر. اِم. هِر

آر. اِم. هِر، بنیان گذار مکتب توصیه‌گرایی اخلاقی در قرن بیستم است. شالودۀ آراء این مکتب، پیوند وثیقی با فعلِ فاعل های اخلاقی دارد. از این حیث گزاره‌های اخلاقی در قالب جملات امری بیان می‌شوند. از نظر هِر همانطور که جملات خبری، صورتی مدلل و منطقی دارند، بر همین سیاق، جملات امری نیز با تمسک بر بخش حکایی (توصیف گر)، منطق پذیر می‌شوند. بدین ترتیب می‌توان از اصل سازواری (عدم تناقض)، اَدات منطقی، و استنتاج جملات درآنها سراغ گرفت. با این اوصاف، هِر با امری کردن گزاره های اخلاقی، نقصان سویۀ عملی در اخلاق را که از نظریۀ طبیعت‌گرایان و شهود‌گرایان استخراج می شد، برطرف نموده و از سوی دیگر با منطق‌پذیر کردن جملات امری، از آراء نامدلل احساس‌گرایان فاصله می گیرد.

the rationality of moral propositions in the school of prescriptivism r. m. hare

r.m. hare is the founder of moral prescriptivism school of thought in the twentieth century. the basis of this school is strongly connected to the actions of moral agents. in his first intellectual procedure, hare expresses moral statements in the form of imperative sentences. according to him, as indicative statements have logical form, imperative sentences, also, get logicalized by the help of phrastic (descriptor) aspect, and as a result, they possess the principle of consistency (lack of contradiction), logical connectives, and inference. as such, by making moral sentences imperative, hare’s prescriptivism school of thought eliminates shortcoming of the lack of practical aspect in morality in which naturalists and intuitionists were captive. on the other hand, by the logicalizing imperative sentences, he refuses unreasoned views of sentimentalists