وحدت در گزاره های رمزانشی

وحدت در گزاره‌های رمزانشیچکیده: درباره‌ی گزاره‌ها (ی متداول)، خانواده‌ای از مسئله‌ها وجود دارد که ذیل عنوان مسئله‌ی وحدت گزاره مطرح‌ می‌شوند و از این می‌پرسند که چگونه یک گزاره، بازنمایاننده است؛ چگونه معنایی منسجم و واحد، فراتر از مجموع معانی دخیل در آن دارد و چگونه برخلاف اجزائش، قابل تصدیق و تکذیب است. در این مقاله، مسئله‌(ها)ی مشابهی درباره‌ی گزاره‌های رمزانشی –یعنی گزاره‌های حاوی حمل رمزانشی در برابر حمل متداول مطرح خواهم کرد. فرض وجود این نوع حمل، ما را قادر می‌سازد تا عبارت‌هایی از این قبیل که &کوه طلا، کوه است& را بر خلاف تحلیل‌های کلاسیک، نه تنها معنادار بشماریم بلکه تصدیق کنیم. نشان خواهم داد که حمل متداول قابل فروکاست به رمزانش است و بر این مبنا راهکار منسجمی برای پاسخ به مسئله‌ی محوریِ وحدت گزاره پیش می‌کشم. پذیرش این راهکار، متضمن صورت‌بندی جدیدی از مسئله‌ی وحدت خواهد بود.

the unity of the encoding proposition

the unity of the encoding propositionabstract: there is a family of problems under the rubric of “the unity of the proposition”. they ask how is it that (ordinary) propositions are unit wholes over and above their constituting parts, how is it that they are representational and have truth values. in this paper, we propose the very same concern regarding the meinongian encoding propositions; those propositions that contain the encoding mode of predication rather than the ordinary exemplificational predication. embracing such a dual mode of predication lets us interpret propositions such as “the round square is round” not only as meaningful but also as true propositions. we demonstrate how to reduce exemplification to encoding. this should dissolve the classical problem of the propositional unity, yet providing a rather new formulation of it.