ذات‌گرایی و منطق موجهات ارسطو

ارسطو با معرفی منطق موجهات در کتاب ارگانون خود از یک طرف و ارائه‌ی نظریه‌ی ذات‌گرایی و مفهوم ذاتی در دو کتاب ارگانون و متافیزیک پیش‌قراول یکی از مهم‌ترین و چالش‌برانگیزترین مباحث متافیزیکی و منطقی در تاریخ فلسفه بوده است. ارائه‌ی تفسیری منسجم از این منطق و منطبق ساختن آن با روایات ذات‌گرایی ارسطو در ارگانون و متافیزیک، یکی از موضوعات داغ و مهم در بین ارسطو‌شناسان و مورخان منطق بوده است. این تاویل و تفسیر سخنان ارسطو از طریق نوشته‌های او و سنجش آن با مباحث جدید فلسفی صورت می‌گیرد. در این مقاله سعی شده است پس از نقد یکی از این تفاسیر که در منطق موجهات جدید و فلسفه‌ی منطق به تمایز جهت جمله و جهت شیء شهره شده است، به معرفی تفسیری جدید از جملات موجه، که توسط ریچارد پترسون ارائه شده است، بپردازیم که دارای دو ویژگی اساسی باشد. ویژگی اول به سازگاری نظام منطق موجهات ارسطو مربوط می‌شود که با این تفسیر می‌توان گفت که بهترین تبیین ممکن در این زمینه در بین تفاسیر موجود است. ویژگی دوم به انطباق این تفسیر با ذات‌گرایی ارائه شده توسط ارسطو در متافیریک اشاره دارد. با آزمون بر روی استدلال‌های موجه مرکب از دو قضیه‌ی ضروری به اثبات و تایید این نظریه که به تمایز گزاره‌های موسوم به ضروری قوی و ضروری ضعیف اشاره کرده است، می‌پردازیم.

aristotle’s modal logic and essentialism

aristotle with introducing modal logic in organo and essentialism and essence in organon and metaphysics was one of the vanguard in metaphysical and logical challenging discussions. one of the most important subjects in history of logic and aristotle’s philosophy is a presentation of consistent interpretation of aristotle’s modal logic and conforming it with accounts of aristotle’s essentialism in organon and metaphysics. this interpretation and commentary is penetrating inside aristotle’s remarks and comparing it with modern philosophy. in this article, we criticize one of the interpretations in ‘de re’ and ‘de dicto’ form and then introduce a new other interpretation, which was exposed by richard patterson, with two substantial feature. the first feature is pertaining to the consistency of aristotle’s modal logic. we can say this interpretation is the best explanation about this consistency among other interpretations. the second feature is coincidence between this interpretation with aristotle’s essentialism in metaphysics. we examine and then confirm that this interpretation with instruments of ‘strong necessity’ and ‘weak necessity’ in modal syllogisms with two necessity premises.