منطق علیه هستی‌شناسی در تراکتاتوس

در این مقاله به بررسی امکان سخن گفتن از هستی‌شناسی نزد ویتگنشتاین متقدم در تراکتاتوس (رساله‌ی فلسفی منطقی) می‌پردازیم. در گام اول، خوانش‌های مختلف مفسران از بخش اول این کتاب، معروف به بخش جهان بررسی می شود و آراء موافق و مخالف با فرض وجود نگاه هستی‌شناختی در آن، بیان می‌شود. در گام بعدی، تلاش می‌شود با کنار هم قرار دادن گزاره‌های بخش اول کتاب و تحلیل آنها، فهم دقیق‌تری از مفهوم جهان و دیگر مقولات هستی‌شناختی در آن حاصل شود. با بررسی دو مفهوم اصلی کتاب یعنی امور واقع و ابژه‌ها، این مقاله به این نتیجه می‌رسد که برداشت‌های هستی‌شناختی و رئالیستی از تراکتاتوس به خطا رفته‌اند و آنچه به‌عنوان هستی‌شناسی در بخش اول این کتاب شناخته می‌شود، در حقیقت بحثی در منطق است. بنابراین آنچه به عنوان جهان در تراکتاتوس از آن سخن گفته می‌شود فضای منطقی و قلمرو اندیشه است و برخلاف برداشت اولیه جهان بالفعل و انضمامی مورد بحث ویتگنشتاین نیست.

Logic against Ontology in Tractatus

This article studies the possibility of talking about ontology in Wittgenstein’s Tractatus Logico Philosophicus. In the first step, we will consider various earlier readings of the first part of book, so called the &world& part and we will examine the theories of advocates and opponents of this idea that tractatus includes some ontological views. In the next step, by analyzing and comparing the sentences of the first part of the book, we will try to gain an explicit understanding of the concept of world and other ostensibly ontological categories. After studying two prominent concepts of objects and facts, the findings of the inquiry suggest that the ontological and realistic readings of book are wrong and what they recognize as ontological part of the book, is actually a discussion about logic. ThusThe world in Tractatus is the logical space and the territory of thought, not our actual and concrete world as it seems initially.