بررسی آرای جان فینبرگ و علامه طباطبایی در باب مسیله شر

مسیله شر از مهم‌ترین مسایل فلسفه دین است. بر مبنای این مسیله، وجود شرور با سه صفت الهی یعنی علم مطلق، قدرت مطلق، و خیر مطلق بودن در تعارض است. جان فینبرگ، فیلسوف دین معاصر، مسیله شر را به دو مسیله فلسفی ـ کلامی و دینی تقسیم می‌‌کند و مسیله فلسفی ـ کلامی را نیز دارای دو صورت منطقی و قرینه‌‌ای می‌‌داند. او بر اساس مبانی خود درباره اختیار و نظریات اخلاقی به شر اخلاقی پاسخ می‌‌گوید. فینبرگ بر اساس نظم طبیعی به شر طبیعی می‌‌پردازد. او به مسیله قرینه‌‌ای با توجه به ماهیت استدلالات استقرایی و احتمالاتی و همچنین محدودیت‌های دانش بشر پاسخ می‌‌دهد. علامه طباطبایی در سایه نظام احسن به مسیله شر پاسخ می‌‌دهد و شر را عدمی می‌‌داند. در این مقاله به وجوه اشتراک و افتراق دیدگاه‌‌های این دو اندیشمند و ارزیابی آن‌ها می‌‌پردازیم.