بحران کرونا: بستری برای بازنگری در مسئلۀ علم و دین از منظر «دین عامیانه»

مسئلۀ علم و دین از جمله مسائل اصلی در فلسفۀ دین به‌حساب می‌آید. رخدادهای به‌خصوص تاریخی بسترهایی هستند برای به محک گذاشتن الگوهایی که برای تبیین نسبت علم و دین در فلسفۀ دین مطرح شده‌اند. ازجملۀ این رخدادهای تاریخی که جامعۀ بشری امروز با آن دست به گریبان است می‌توان به بحران کرونا اشاره کرد. به‌نظر می‌رسد الگوهایی که تاکنون برای تبیین نسبت بین علم و دین مطرح شده‌اند همگی به‌واسطۀ نظری بودن توان بررسی واقعیّت انضمامی علم و دین را در ارتباط با بحران کرونا در ایران ندارند؛ واقعیّتی که به میزان زیادی بیش از آنکه تابع تحلیل‌های مفهومی باشد، تابع مولفه‌های اجتماعی است. مدعای این مقاله آن است که پیرامون این رخداد تاریخی، دیدگاهی که قائل به تعارض میان علم و دین است قابل اطلاق به وضعیت جاری در ایران نیست، ولی واقعیّت انضمامی حکایت از بروز تعارض‌هایی در مواجهۀ جامعۀ دینی با توصیه‌های علمی دارد. دلیل این اختلاف تضاد بین تحلیل مفهومی و واقعیّت انضمامی است. به‌نظر می‌رسد با در نظر گرفتن مقوله‌ای به نام «دین عامیانه» می‌توان این اختلاف را درک کرد. در این مقاله با به‌کار گرفتن مقولۀ «دین عامیانه»، که خصوصاً در مطالعات اجتماعی دین و از منظر پدیدارشناسانه قابل تصور است، تلاش می‌شود تا تبیینی از تعارض پیش آمده در ارتباط با بحران کرونا در ایران ارائه گردد. بدین منظور با بررسی ناکارآمدی دیدگاه‌های موجود در ارتباط با نسبت بین علم و دین در ادبیات این حوزه، گفته می‌شود که با در نظر گرفتن مقولۀ «دین عامیانه» می‌توان تبیینی از مسئلۀ علم و دین به‌دست داد که مشخصاً در ایران پیرامون بحران کرونا قابل استعمال باشد.

The Coronavirus Crisis; a Ground for Revision in the Problem of Religion and Science from the Perspective of Folk Religion

The problem of science and religion is one of the major problems in the philosophy of religion. Historical facts bring about ground for evaluating the models which are raised to explain the relationship between science and religion. Among these events, we can consider the coronavirus crisis which today all human society is in engagement with it. It seems that, due to the theoretical aspects of all the models explaining the relation between science and religion, we are unable to study the concrete reality of science and religion around this crisis in Iran; a reality, a reality that is social rather than being conceptual. This article claims that although there isn’t a conflict between science and religion, the concrete reality manifests some sort of conflict among the religious society and scientific advances. How can we articulate this conflict between conceptual analysis and concrete reality? It seems that we can recognize the conflict between conceptual analysis and concrete reality through considering the category of &folk religion&. By applying “folk religion”, which is mainly maintained in the social study of religion and through a phenomenological perspective, we will try to explain the conflict between religion and science in Iran around the crisis. So, by assessing the inefficiency of related models for explaining the relation between science and religion, we can conclude the inadequacy of theoretical models in general and claim that only through considering the category of &folk religion& we can explain the coronavirus crisis in Iran.