تلفیق متافیزیک بوهمی و صدرایی برای تبیین فعل الهی

مکانیک کوانتم گرچه نظریه‌ای برای توضیح پدیده‌های فیزیکی بود ولی فیزیک‌دانان را با پدیده‌هایی مواجه کرد که باورهای رایج متافیزیکی آن‌ها را به چالش می‌کشید. لذا تفسیرهای مختلفی از مکانیک کوانتم ارائه شد که ناشی از برداشت‌های فلسفی متفاوت از مکانیک کوانتم بود. در میان این تفاسیر، تفسیر دیوید بوهم با توجه به ویژگی‌های خاصی که دارد برای اهداف الهیاتی ظرفیت‌های قابل توجهی دارد. در این مقاله ظرفیت‌های فلسفی و الهیاتی این تفسیر را در تلفیق با دیدگاه‌های هستی‌شناسانة ملاصدرا برای تبیین فعل الهی بررسی خواهیم کرد. در این مقاله نشان خواهیم داد تصویری که فلسفة صدرا از نحوة فاعلیت الهی ارائه می‌کند می‌تواند بستر مناسبی برای درک پیامدهای فلسفی و الهیاتی مکانیک کوانتم فراهم کند. علاوه بر این نشان خواهیم داد که تفسیر بوهم از مکانیک کوانتم قرابت‌های مهمی با فلسفة صدرا دارد و تلفیق این دو می‌تواند درک جدیدی از فاعلیت الهی در اختیار ما قرار دهد. هدف نهایی این مقاله آن است که این تلفیق را به صورت یک مدل پیشنهادی ارائه کند.

Integrating Bohmian and Sadra’s Metaphysic to explain Divine Action

Physics not only could change our philosophical and theological world view, but also itself is based on philosophical and theological presuppositions and perspectives. Quantum mechanics beside the failure of positivists viewpoint in twentieth century deepened the relations of physics and philosophical and theological world views. There has been so many efforts to maintain the idea of intentional or special divine action in the world, and do so in a variety of ways, all of which heavily engage quantum theory. Quantum mechanics events have been so amazing and confusing that resulted to different interpretations. The Quantum mechanics relation to theology or metaphysic entirely depended to the interpretation of physical phenomenon and affected from the entailments of physics about the real world. In this article we will integrate David Bohm’s interpretation of Quantum mechanics and Sadra’s philosophy to explain special divine action in the world.