بررسی تاثیر تجدید ارزیابی دارایی‌های ثابت برخروج از درماندگی مالی حقوقی و واقعی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه تجدید ارزیابی دارایی‌های ثابت با خروج از درماندگی مالی واقعی وحقوقی شرکت‌های پذیرفته شده در بازارسرمایه ایران (اعم از بورس و فرابورس) است. در این تحقیق درماندگی مالی حقوقی با استفاده از نسبت مالی مندرج در ماده 141 قانون تجارت و درماندگی مالی واقعی با استفاده از مدل بومی شده کردستانی- تاتلی(1393) محاسبه شده است. در این راستا ابتدا از بین کلیه شرکت‌های یاد شده که طی بازۀ زمانی1390 تا 1400 نسبت به ارزیابی مجدد دارایی‌های ثابت خود اقدام نموده بودند، آنهایی که دچار درماندگی مالی حقوقی و واقعی بودند، شناسایی و سپس رابطه تجدید ارزیابی با خروج این شرکت‌ها از درماندگی مالی و حقوقی در سال تجدید ارزیابی و تا دو سال بعد از آن با استفاده از رگرسیون لجستیک مورد بررسی قرار گرفت و متغیرهای عمر شرکت، اهرم مالی، بازده دارایی و اندازه شرکت نیز به عنوان متغیرهای کنترل در نظر گرفته شد. نتایج پژوهش نشان می دهد بین تجدید ارزیابی و خروج از درماندگی مالی حقوقی و واقعی در سال تجدید ارزیابی و عدم شمول درماندگی مالی تا دو سال بعد از تجدید ارزیابی رابطه معناداری وجود دارد.

investigating the effect of revaluation of fixed assets resulting from legal and real financial distress

the purpose of this study is to investigate the relationship between the revaluation of fixed assets and the exit from real and legal financial distress of companies listed on the iranian capital market (both stock exchange and otc).in this research, legal financial distress has been calculated using the financial ratio in article 141 of the commercial law and real financial distress using the localized model of kurdistani-tatli (2013). in this regard, first of all the mentioned companies that had revaluation of fixed assets during the period of 2011 to 2021, those who were suffering from legal and real financial difficulties, were identified and then the relationship between revaluation and the exit of this companies were evaluated for financial and legal distress in the year of revision and up to two years later using logistic regression and the variables of company life, financial leverage, return on assets and company size were also considered as control variables. the results of the research show that there is a significant relationship between revaluation and exit from legal and real financial distress in the year of revaluation and not including financial distress until two years after the revaluation.