انگیزه های ریسک پذیری و جنسیت مدیران ارشد اجرایی از دیدگاه مدل نمایندگی رفتاری

هدف: هدف از مقاله حاضر توسعه مدل نمایندگی رفتاری با بهره‌گیری از تمرکز بر نقش تعدیل‌کننده مدیران زن بر رابطه میان انگیزه های ریسک پذیری و ریسک سیستماتیک در برابر غیرمتعارف(ویژه) و پیامدهای عملکرد می‌باشد. روش: این پژوهش با استفاده از داده های سالانه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره 1391تا 1397 انجام پذیرفت. جهت آزمون فرضیه‌های پژوهش از رگرسیون خطی چند متغیره مبتنی بر داده‌های تابلویی بهره گرفته شده است. یافته ها: نتایج فرضیه اول نشان می دهد تاثیر نقش تعاملی مدیرعاملان زن بر ارتباط بین دلتا و ریسک غیر سیستماتیک در مقایسه با روابط ریسک سیستماتیک منفی و معنادار می باشد. همچنین نتایج فرضیه دوم نشان می دهد مدیران زن تاثیر مستقیمی بر رابطه بین مشوق های اختیاری مدیران (دلتا) و عملکرد شرکت دارند. نتیجه گیری: نتایج حاصل حاکی از حاکم بودن وضعیت بسیار محافظه‌کارانه، و گریزان از ریسک در مورد مدیران زن در زمانی است که مشوق های اختیاری به ازای ریسک غیرمتعارف به آن‌ها اعطاء می شود. همچنین، نتایج حاصل تایید می‌کنند که مدیران زن کمتر مایل به مواجهه با زمینه‌های برخوردار از ریسک سیستماتیک می‌باشند، اگرچه محافظه‌کارتر هستند، اما منجر به افزایش عملکرد شرکت می شوند.