میدان نفتی الخلیج قطر با ویژگی تله دیاژنتیکی و احتمال گسترش آن بسمت آب های ایران در خلیج فارس

میدان الخلیج در محدوده دریایی قطر واقع است. این میدان در سال 1991 توسط شرکت نفت توتال کشف و در سال 1997 به بهره برداری رسید. این میدان از دیدگاه گوناکون زمین شناسی نفت بی نظیر و حاوی تله نفتی از نوع استراتیگرافی می باشد. تجمع نفت در بخش بالای این منوکلینال بسبب تغییرات رخساره ای در سازند میشریف بوجود آمده است.این لایه مخزنی مابین لایه های غیر متخلخل با تراوایی پایین محصور شده است.عملیات لرزه نگاری سه بعدی در این میدان در توسط قطر سال 2002 به کشف نواحی جدید نا شناخته جدیدی گردید که قبلا اقتصادی بنظر نمی رسید. با عملیات لرزه نگاری سه بعدیhigh resolution 3d), ) مشخص شدکه یک آنومالی لرزه‌ای پرگسترش در رسوبات سنومانین (سازند میشریف) که فاقد برجستگی قائم (vertical relif) بوده، منطبق بر یک لایه آهکی متخلخل می باشد. آنومالی مذکور تحت عنوان افق لرزه‌ای درون میشریف (intra – mishrif seismic horizon h2) نامگذاری گردیده است. بنظر میرسد این افق بسمت میدان رشادت و چاه r6 گسترش داشته و قابل پیگیری می باشد.عملیات پایلوتی لرزه نگاری چهار بعدی “4d”که اخیراً توسط قطری ها انجام گرفته است بسیار نوید بخش اعلام گردیده.

Al Khalij field in Qatar, and extension toward Reshadat Oil Field, in the Persian Gulf

Alkhalij field located offshore Qatar , was discovered in 1991 and put into production in 1997. The field is original in many aspects. it is one of the few carbonate reservoir with stratigraphic closure, the oil is being trapped in upper part of a monocline due to a lateral variation in reservoir facies.In addition, the reservoir lies within the capillary transition zone and consists of a succession of highly conductive oil bearing layers ( drains) in between matrix layers of poor permeability.High resolution 3D seismic has revealed additional area developed, which were previously considered to be uneconomic.Resent 4D seimic pilot has given encouraging result to utilize Seismic Technologies to analyse the evolution of the Al Khalij oilfield over time. Studies shows, this field possibly extended toward Reshdat oil field.