تخمین نمودارهای تراوایی نسبی آب- نفت با استفاده از داده‌های فشار مویینگی در یکی از مخازن کربناته ایران

تراوایی نسبی را می‌توان با آزمایش مغزه‌های نفتی به صورت مستقیم محاسبه نمود، ولی با توجه به عواملی چون عدم دسترسی به نتایج آزمایشگاهی اندازه‌گیری مستقیم تراوایی نسبی سیالات، از روش‌های غیر مستقیم نیز برای اندازه‌گیری آن استفاده می‌شود. یکی از این روش‌ها، تخمین نمودارهای تراوایی نسبی با استفاده از داده‌های فشار مویینگی می‌باشد و درستی آن برای محاسبه تراوایی نسبی مایع-گاز، در سال‌های گذشته مورد بررسی قرار گرفته است؛ ولی، هنوز اطلاعات کافی برای انتخاب بهترین مدل برای محاسبه تراوایی نسبی آب-نفت موجود نیست. در این مقاله از مدل‌های مختلفی چون corey، brooks-corey، li-purcell و li-burdine برای محاسبه تراوایی نسبی آب-نفت با استفاده از داده‌های فشار مویینگی آب-نفت در فرآیند تخلیه در یکی از مخازن کربناته نفت‌تر ایران استفاده شد. نتایج به دست آمده با داده‌های آزمایشگاهی تراوایی نسبی آب-نفت مقایسه شدند. مدل‌های corey و brooks-corey مقادیر تقریباً دقیقی را برای محاسبه تراوایی نسبی نفت تخمین زدند، ولی، مدل‌های li-purcell و li-burdine مقادیر کمتری را برای فاز تر کننده محاسبه کردند. همچنین، به جز مدل li-purcell، نتایج حاصل از سایر مدل‌ها برای تراوایی نسبی آب تقریباً یکسان است و در اکثر موارد مقادیر بیشتری را نسبت به داده‌های آزمایشگاهی تخمین می‌زنند. سپس، طبقه بندی مخزن با استفاده از اطلاعات شعاع منافذ مغزه‌ها در اشباع 35 درصد از جیوه انجام شد و دقت هر یک از مدل‌ها برای هر گونه سنگی مورد بررسی و تفسیر قرار گرفت؛ نتایج حاصل از این کار نشان داد که تخمین نمودارهای تراوایی نسبی آب-نفت با استفاده از داده‌های فشار مویینگی می‌تواند به عنوان یک روش قابل قبول در محیط‌های کربناته نفت‌تر نیز، مورد استفاده قرار گیرد.