تحلیل ارتباط سایزموتکتونیک در زون بخاردن-قوچان با بی نظمی های هندسی زلزله ها

بیشترین فعالیت های لرزه ای در شمال شرق ایران در اطراف سیستم های گسلی اصلی زون بخاردن-قوچان که متشکل از مجموع گسل های فعال امتداد لغز-راستگرد با راستای تقریباً nw-se توزیع یافته اند، مشاهده می شود. فعالیت نو زمین ساختی به واسطه خمیدگی انتهایی آنها و تغییر ساز و کارشان به معکوس همراه با راندگی، افزایش استرس، کوتاه شدگی باعث افزایش لرزه خیزی و تراکم بالای زمین لرزه ها در پایانه انتهایی آنها می باشد. موتور محرکه اصلی گسل های این زون ارتباط ساختاری با زون انتقالیراندگی مشکان در بینالود می باشد که آن را به طور مداوم تحت تاثیر تنش های نئوتکتونیکی همگرایی صفحات عربیاوراسیا از زمان آخرین فاز کوهزایی آلپی تا کنون قرار داده است. تحلیل های فرکتالی به روش مربع شمار در این زون انجام شده و مقادیر آن بین 0 تا 2 تغییر می کند. اگر به صفر نزدیک باشد گسل ها و زمین لرزه ها در یک نقطه با تنش بالا متمرکز شده اند و اگر به 2 نزدیک باشد نشان دهنده تنش کم و پراکندگی گسل ها و زمین لرزه ها در کل محدوده است. توزیع ابعاد فرکتالی حجمی و سطحی در شمالشرق ایران نشان دهنده فعالیت لرزه ای بیشتری در بخش های مرکزی و غربی زون بخاردن-قوچان می باشد.