مطالعه موردی تعیین تراوایی مخازن کربناته با استفاده از لاگ nmr در یکی از میادین جنوب غربی ایران

تراوایی یکی از پارامترهای بسیار پراهمیت در تعیین مشخصه‏های مخازن هیدروکربنی محسوب می‏شود که تقریباً در تمامی مسائل مهندسی نفت نقش اساسی ایفا می‏نماید. تعیین دقیق تراوایی مخزن اغلب در آزمایشگاه مغزه طی فرایندی زمانبر صورت می‏گیرد. در چاه‏آزمایی نیز مقادیر تراوایی محاسبه شده به صورت میانگین به ناحیه‏ای که تولید آن صورت گرفته است تخصیص می‏یابد. به علت هزینه‏بر بودن دو روش مذکور، عموماً در تمام چاه‏ها صورت نمی‏پذیرند، در حالی که ابزار نمودارگیری در تمامی چاه‏ها به دلیل صرفه اقتصادی و زمانی اغلب انجام می‏شود.با پیشرفت‏های صورت گرفته در ابزارهای نمودارگیری تلاش‏هایی برای تخمین تراوایی به صورت مستقیم از نمودارهای ویژه مانند نمودار nmr انجام شد. داده‏های حاصل از نمودار nmr به عنوان یک منبع پر استفاده‌ی مستقل از لیتولوژی برای تخمین درجه اشباع آب، تخلخل و آنالیز سیستم‏های فضای متخلخل مورد استفاده قرار گرفته است. یکی از پارامترهای مهمی که در nmr اندازه‏گیری می‏شود مقدار زمان آرامیدگی عرضی (t2) می‏باشد.در این مقاله از اندازه‏گیری‏های صورت گرفته مربوط به نمودارهای nmr یکی از میادین کربناته جنوب غربی ایران برای تخمین مقدار تراوایی با استفاده از مدل‏های timur، sdr و مدل رگرسیونی استفاده شده است. همچنین در ادامه، نتایج حاصل از این سه روش با مقادیر محاسبه شده تراوایی از مغزه مقایسه گردید و روش sdr به عنوان مناسب‏ترین روش با میزان دقت 44/1 وخطای 23/12 برای اندازه‏گیری تراوایی در این مخزن معرفی شد.