ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻓﺎزی ﻣﺸﺎرﮐﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺷﻬﺮوﻧﺪان ﺗﻬﺮاﻧﯽ

ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎﻫﺪف ﺑﺮرﺳﯽ درﺟﻪ ﻋﻀﻮﯾﺖ ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان در ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻣﺸﺎرﮐﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻫﺎی ﻓﺎزی اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻣﯿﺰان ﻋﻀﻮﯾﺖ ﺷﻬﺮوﻧﺪان ﺗﻬﺮاﻧﯽ در دو ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ اﻋﺘﻤﺎد اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻧﯿﺰ ﺑﻪﻋﻨﻮان ﺷﺮوط ﻋﻠﯽ ﻟﺎزم ﺑﺮای ﻣﺸﺎرﮐﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺷﺎﺧﺺ ﺳﺎزﮔﺎری و ﭘﻮﺷﺶ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮارﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. روش ﭘﮋوﻫﺶ از ﻧﻈﺮ ﻫﺪف ﮐﺎرﺑﺮدی، از ﻧﻈﺮ ﻣﺴﯿﺮ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ و ﺗﺒﯿﯿﻨﯽ، از ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺰان ژرﻓﺎﯾﯽ، ﺳﻄﺤﯽ ﻧﮕﺮ و ازﻧﻈﺮ زﻣﺎن ﻣﻘﻄﻌﯽ اﺳﺖ. روش ﮔﺮدآوری اﻃﻠﺎﻋﺎت ﻧﯿﺰ ﻣﯿﺪاﻧﯽ و اﺳﻨﺎدی ﺑﻮده اﺳﺖ. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎری ﮐﻠﯿﻪ ﺳﺎﮐﻨﺎن ﺑﺎﻟﺎی 15ﺳﺎل ﻣﻨﺎﻃﻖ 22ﮔﺎﻧﻪ ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان و ﺣﺠﻢ ﻧﻤﻮﻧﻪ 920 ﻧﻔﺮ ﺑﻮده اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮی ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﺣﺠﻢ اﻧﺘﺨﺎب و ﺑﺎ اﺑﺰار ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮارﮔﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ. ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎی ﭘﮋوﻫﺶ ﻧﺸﺎن داده اﺳﺖ ﮐﻪ اﻋﺘﻤﺎد اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺷﺮوط ﻋﻠﯽ ﻟﺎزم ﺑﺮای ﻣﺸﺎرﮐﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺷﻬﺮوﻧﺪان ﺗﻬﺮاﻧﯽ ﺑﻮده اﺳﺖ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ اﻋﺘﻤﺎد اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ0,6247درﺻﺪ و ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ 0,4734 درﺻﺪ از ﻓﻀﺎی ﻣﺸﺎرﮐﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان را ﭘﻮﺷﺶ داده اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﻮﺷﺶ ﺑﯿﺸﺘﺮ اﻋﺘﻤﺎد اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻧﺸﺎن از اﻫﻤﯿﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ اﯾﻦ ﻣﺘﻐﯿﺮ در ﻋﻀﻮﯾﺖ ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان در ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻣﺸﺎرﮐﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ دارد.