ﺗﺎﺛﯿﺮ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﺮ ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮی درآﻣﺪی در اﺳﺘﺎن ﻫﺎی اﯾﺮان

ﻫﺪف ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺮرﺳﯽ اﺛﺮات ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﺮ ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮی ﺗﻮزﯾﻊ درآﻣﺪ در اﺳﺘﺎن ﻫﺎی اﯾﺮان اﺳﺖ. ﺑﺮای اﯾﻦ ﻣﻨﻈﻮر از داده ﻫﺎی اﺳﺘﺎﻧﯽ ﮐﺸﻮر ﻃﯽ ﺳﺎل ﻫﺎی 97 92 اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ. در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ از روش ﭘﺎﻧﻞ دﯾﺘﺎ و ﮔﺸﺘﺎورﻫﺎی ﺗﻌﻤﯿﻢ ﯾﺎﻓﺘﻪ (panel gmm) ﺑﺮای ﺑﺮرﺳﯽ اﺛﺮ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﺮ ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮی ﺗﻮزﯾﻊ درآﻣﺪ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﮐﯽ از آن اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻃﯽ دوره ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ اﻓﺰاﯾﺶ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺑﻬﺒﻮد در ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮی ﺗﻮزﯾﻊ درآﻣﺪ در اﯾﺮان ﮐﻤﮏ ﮐﻨﺪ. ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت ﺳﺎده ﺗﺮ، اﻓﺰاﯾﺶ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ، ﺑﻪ ﻋﺎدﻟﺎﻧﻪ ﺗﺮ ﺷﺪن ﺗﻮزﯾﻊ درآﻣﺪ در اﯾﺮان ﮐﻤﮏ ﮐﻨﺪ. ﺑﺮاﺳﺎس ﻧﺘﺎﯾﺞ اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻫﺮ اﻓﺰاﯾﺶ 10 درﺻﺪی در ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ در ﮐﺸﻮر ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ 3/9 درﺻﺪ از ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮی در ﺗﻮزﯾﻊ درآﻣﺪ را ﮐﺎﻫﺶ دﻫﺪ. ﺟﺎﻟﺐ اﺳﺖ ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﮐﻪ از ﺑﯿﻦ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎی ﺗﻮرم، ﻧﺮخ ﺑﯿﮑﺎری، درآﻣﺪ ﻣﺎﻟﯿﺎﺗﯽ و ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﺘﻐﯿﺮ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺗﺎﺛﯿﺮ را ﺑﺮ ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮی ﺗﻮزﯾﻊ درآﻣﺪ در ﮐﺸﻮر داﺷﺘﻪ اﺳﺖ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ دوﻟﺖ ﻫﺎ ﺑﺮای اﻓﺰاﯾﺶ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺗﻠﺎش ﺑﯿﺸﺘﺮی ﮐﻨﻨﺪ. ﺑﺮای اﯾﻦ ﻣﻨﻈﻮر و ﺑﺮای ﺗﻘﻮﯾﺖ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، ﺗﻘﻮﯾﺖ زﯾﺮ ﺳﺎﺧﺖ ﻫﺎی ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، ارﺗﻘﺎی اﻧﮕﯿﺰه ﻫﺎی ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﻃﻠﺒﯽ و اﻓﺰاﯾﺶ ﺣﺲ ﻣﯿﻬﻦ دوﺳﺘﯽ و ﺑﻬﺒﻮد در ﺷﺮاﯾﻂ اﻗﺘﺼﺎدی و رﻓﺎﻫﯽ ﻣﺮدم ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻮﺳﻂ دوﻟﺖ ﻫﺎ ﻣﺪ ﻧﻈﺮ ﻗﺮار ﮔﯿﺮد.