ارزیابی میزان حس تعلق محله ای با افزایش مشارکت شهروندان در طرح‌های توسعه محله ای (مطالعه موردی: محله پیرمادر، اردبیل)

محله های پایدار، زیست پذیر و کارآمد، تنها از طریق اقدام های برنامه ریزی و طراحی دقیق، هوشمندانه و مشارکتی توسعه می یابند. امروزه توجه و تاکید برنامه ریزی و مدیریت شهری به سطوح پایین تر و خرد تر و عینی تر از زندگی شهری (محلات) معطوف شده است و به مشارکت به عنوان مولفه اساسی و تفکیک ناپذیر توسعه نگریسته می شود و روز به روز بر اهمیت آن افزوده می شود. رکن اصلی موفقیت طرح های توسعه محله ای، مشارکت می باشد که احساس تعلق و عضویت فرد در محله و احساس تاثیرگذاری و نفوذ بر محیط اجتماعی که در آن زندگی میکند، میزان مشارکت را افزایش خواهد داد. از همین رو هدف اصلی پژوهش حاضر، ارزیابی میزان حس تعلق محله ای با افزایش مشارکت شهروندان در طرح‌های توسعه محله ای در محدوده محله پیرمادر شهر اردبیل می‌باشد. پژوهش حاضر از هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت در زمره تحقیقات توصیفی-تحلیلی و به لحاظ نحوه گردآوری داده ها از نوع روش پیمایشی می‌باشد. جامعه آماری این تحقیق، ساکنین محله پیرمادر، ناحیه 5 منطقه یک شهرداری اردبیل است که در سال 1396 تعداد 5294 نفر را در خود جای داده است. همچنین تعداد نمونه 358 و ضریب آلفای کرونباخ برابر با 0.89 به دست آمد. نهایتاً اینکه در مرحله تجزیه و تحلیل داده ها، جهت سنجش وضعیت موجود بین مشارکت و حس تعلق محله ای از آزمون t تک نمونه ای، برای بررسی رابطه بین مشارکت در توسعه محله ای از آزمون ضریب همبستگی پیرسون، و جهت بررسی ارتباط بین ویژگی‌های فردی با حس تعلق محله ای و آمادگی برای مشارکت از آزمون کای اسکوئر در قالب نرم افزار spss استفاده شده است. نتایج نشانگر ارتباط معنادار بین افزایش میزان حس تعلق محله ای با میزان آمادگی برای مشارکت در طرح‌های توسعه محله ای می‌باشد و در نهایت پیشنهاداتی ارائه گردیده است.