استفاده نوجوانان از تلفن همراه آسیب‌شناسی و روش‌های فرهنگی و فنی مقابله

گسترش کاربری تکنولوژی‌های جدید ارتباطی آثار مثبت و منفی متفاوت و گاه متناقضی برای گروه‌های گوناگون جمعیتی و اجتماعی به دنبال دارد. بنابراین، بهره‌گیری از دانش و تخصص کارشناسان ارتباطات در حوزه سیاست‌گذاری فرهنگی ـ ارتباطی به کسب شناختی دقیق‌تر از جامعه منجر شده است و افزایش اثرهای مثبت و کاهش پیامدهای منفی را به دنبال دارد. به میزانی که متخصصان سیاست‌گذاری ارتباطی ابزارهای کاراتری برای کندوکاو و تعیین سیاست‌ها در اختیار داشته باشند، به دیدگاه‌هایشان بیش‌تر توجه شود، و مبنای برنامه‌‌‌‌‌ها قرار گیرد می‌توان انتظار داشت جامعه با آسیب‌های کم‌تر بتواند بهره‌مندی بیش‌تری از این فناوری‌ها داشته باشد. در این مقاله، کوشیده‌ایم ضمن ترسیم تصویری اجمالی از وضعیت اقتباس تلفن همراه از جانب نوجوانان ایرانی و الگوی کاربری آن و با مرور تجربه کشورهای گوناگون راه‌بردهای کلی در سیاست‌گذاری مصرف رسانه‌ای این گروه را از نظر بگذرانیم. نگاهی به تلاش‌های سایر جوامع در این زمینه نشان می‌دهد که می‌توان با درگیر کردن بازیگران اجتماعی گوناگون (مدرسه، مربیان، و خانواده) و با اتخاذ سیاست‌های ارتباطی کلان (واردات، تولید، و عرضه گوشی‌های مخصوص نوجوانان، آگاهی‌بخشی به والدین و نوجوانان1 و افزایش سطح سواد رسانه‌ای)، به سازمان‌دهی قاعده‌مند الگوی کاربری نوجوانان از تلفن همراه دست یافت.