نظام رسانه ای تصویرساز، الزام تمدن سازی اسلامی – ایرانی (با تاکید بر گفتمان های سینمایی موجود در چهار دهه پس از انقلاب اسلامی)

تمدن نوین اسلامی سعی بر آن دارد که با بهره گیری از میراث و تجربیات گذشته خود و نیز از ابزارها، مواهب و دستاوردهای مفید تمدن مادی غرب، به ایجاد تمدنی نوین بپردازد که بتواند تمامی جنبه های تمدنی را در برداشته باشد. سینما از آغاز انقلاب چونان ابزاری فرهنگی مورد توجه شایان بوده تا از آن به عنوان وسیله ای برای ترویج دین استفاده گردد. در این پژوهشآثار منتخب سینمایی چهار دهه پس از انقلاب اسلامی که مضمون دینی داشته اند مورد بررسی قرار گرفته اند. روش پژوهش مورد استفاده در این تحقیق روش تحلیل گفتمان و نشانه شناسی گفتمانی است و گفتمان های سینمای دینی پس از شناسایی مورد بررسی قرار گرفته اند. یافته های تحقیق نشان می دهد که با توجه به تحلیل گفتمان ها و نشانه شناسی آثار سینمایی مورد بررسی پنج گفتمان اصلی شامل گفتمان انقلاب اسلامی و دفاع مقّدس، گفتمان شهرگریزی و روستاگرایی، گفتمان فردیت محور، گفتمان دینداری تساهل و تکثرگرا و گفتمان بازگشت شناسایی شدند. در گفتمان دینداری تساهل و تکثرگرا و گفتمان فردیت خواهی، تخاصم ها و ستیزهایی با گفتمان انقلاب اسلامی و دفاع مقدس و گفتمان بازگشت محسوس و هوایدا است. همچنین بین گفتمان انقلاب اسلامی و دفاع مقدس و گفتمان بازگشت همپوشانی هایی موجود است. این همپوشی بین این دو گفتمان و گفتمان شهرگریزی و روستاگرایی نیز صدق می کند.

image-making media system, the requirement of islamic-iranian civilization (with an emphasis on the cinematic discourses in the four decades after the islamic revolution)

the modern islamic civilization tries to create a new civilization that can include all the aspects of civilization by taking advantage of its past heritage and experiences as well as the tools, gifts and useful achievements of the western material civilization. since the beginning of the revolution, cinema has been worthy of attention as a cultural tool to be used as a means to promote religion. in this research, selected cinematographic works offour decades after the islamic revolution, which had a religious theme, have been examined. the research method used in this research is the method of discourse analysis and discourse semiotics, and religious cinema discourses have been examined afteridentification. the findings of the research show that according to the analysis of the discourses and semiotics of the examined film works, five main discourses were identified, including the discourse of the islamic revolution and the holy defense, thediscourse of urbanization and ruralism, the discourse of individuality, the discourse of religious tolerance and pluralism, and the discourse of return . in the discourse of religious tolerance and pluralism and the discourse of individualism, conflicts and conflicts with the discourse of the islamic revolution and holy defense and the discourse of return are felt and airy. also, there are overlaps between the discourse of the islamic revolution and holy defense and the discourse of return. this overlap between these two discourses and the discourse of urbanism and ruralism also applies.