تحلیلِ گونه های مصرف رسانه ایِ اوقات فراغت در شهر تهران؛ با تاکید به نسبت آن با قشربندی اجتماعی

نظر به جایگاه قابل توجه فضای رسانه ایِ جمعی در جامعۀ کنونی ایران، و اهمیت مصرف رسانه چاپی در جوامع، مقاله حاضر، در راستای پاسخ به سوال محوری پژوهش:«آیا میان مصرف رسانه ای (چاپی/ غیرچاپی) شهروندان تهرانی، در اوقات فراغت، با قشربندی اجتماعی آنان، تفاوت وجود دارد؟» است، و با بهره گیری از دیدگاه «تمایز در مصرف» پیربوردیو، نگاشته شده است. روش پژوهش حاضر، کمی و از نوع پیمایش است. در این پژوهش، پس از انجام مطالعات کتابخانه ای و مصاحبه کیفی با سی آزمودنی، با گمارش تصادفی، پرسشنامۀ محقق ساخت تنظیم و در میان 300 پاسخگوی ناهمگون در شش منطقه شهر تهران، انجام شده است. برای تحلیل یافته ها، از مدل آمار استنباطی ناپارامتریک مجذور خی، استفاده شد.یافته هایاین پژوهش بیانگر آن است که «میان مصرف رسانه ای(چاپی/غیرچاپی) شهروندان تهرانیدر اوقات فراغت، با قشربندی اجتماعی_اقتصادیِ آنان (فرادست، میانی، فرودست)، تفاوت وجود دارد.

the analysis of media consumption types and leisure time in tehran؛with emphasis on its relation to social classification

considering the significant position of mass media in the current iranian society and the importance of using print media in the society, this article is aim at answering the main question of the research: &is there a difference between media consumption (print/non print) of tehran citizens in their leisure time and their social classification?& the present study tried to test the hypotheses based on pierre bourdieu’s distinction theory. research population was tehran citizens. this research has used a quantitative research method. and non parametric statistical inferential statistical model was used to analyze the findings. income based approach: research findings show that &there is a difference between media consumption (print/non print) of tehran citizens in their leisure time with social classification (high, medium, low)&.