اندیشه حکمرانی و مبنای مشروعیت سیاسی دولت از منظر آیت‌الله‌العظمی امام خمینی (ره)

تلفیق پیرایه‌های سیاست و دیانت در اندیشه بنیانگذار فقید جمهوری اسلامی ایران، ارایه قرایت متمایزی از شیوه مطلوب حکمرانی با عنوان ولایت مطلقه فقیه را به‌همراه داشته است. اندیشه ولایت مطلقه امام، به‌مثابه نظریه مسلط در گفتمان فقه سیاسی شیعه در باب حکمرانی، آنچنان بر تارک جامعه معاصر ایران و پیکره نظام حکومتی سایه افکنده که نقش بی‌بدیلی را در عرصه مناسبات مختلف نظام سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، حقوقی، قضایی، اداری و نظامی کشور ایفا می‌‌کند. در این نوشتار، تلاش خواهیم کرد تا ضمن تبیین الگوی مطلوب حکمرانی از منظر آیت‌الله‌العظمی امام خمینی (ره)، نسبت به تشریح همه‌جانبه مشروعیت الهی و بلاواسطه دولت از دیدگاه امام راحل، مبادرت و تاثیر این قرایت متمایز از حکمرانی را بر سیاست‌های گوناگون دولت جمهوری اسلامی (که جملگی روند تکوین الگوی حکومت دینی در قالب جمهوری با محتوایی اسلامی را تسریع بخشیدند) بررسی کنیم.