اعتبارشناسی درفقه وتفسیر

پژوهش در زمینه‌ اعتباریات در فقه و تفسیر مطالعه‌ای بنیادین است و هدف آن تبیین ماهیت و ارکان امر اعتباری از دیدگاه تفسیر و فقه و دادوستد این دو دانش در به‌کارگیری مفاهیم و یافته‌های اعتباری در استنباط و اجتهاد مبتنی بر آن‌هاست. در تجزیه‌وتحلیل ماهیت اعتبار میان مفسران و فقیهان، در عین تمایزها، مشترکات فراوانی وجود دارد. مفسران ذیل آیات‌ الاحکام از یافته‌های فقهی برای دریافت مقصود نهایی آیات بهره برده‌اند. فقیهان نیز در استناد به آیات و استدلال‌های قرآنی از نظریات مفسران به‌نام متاثر هستند و در استنادات قرآنی خود انحای مختلف اعتبار و استعاره را به کار می‌گیرند و برای توسعه در فهم فقهی از ملاحظات و نگرش‌های اعتبارگرایانۀ مفسران بهره می‌جویند. بسیاری از اختلافات در دیدگاه‌ها و تفاوت نگرش‌های تفسیری و فقهی نیز به ‌دلیل اختلاف در اعتباریات به‌ویژه مبانی نظری شکل‌گیری اعتباریات است؛ تا آنجا که بسیاری از اختلاف‌برداشت‌ها در تفسیر آیات‌ الاحکام از منابع و مبانی تفسیری تاثیر پذیرفته و دامنۀ این اختلافات بی‌آنکه به نقد و تحلیل درآید در استنباط و اجتهاد فقهی وارد می‌شود، حال آنکه تاثیرپذیری مفسران از منابع فقهی حداقلی است. در عین حال، در قرون متاخر و عصر کنونی، نظر به پیشرفت نظری تحلیل‌های فقهی، در بسیاری موارد مفسران نیز از آرای فقیهان تاثیر پذیرفته‌اند.

recognition of aietibarat in jurisprudence and interpretation

the study of considered concept(itibariat) in jurisprudence and interpretation is a fundamental study. it aims to explain the nature and elements of itibariat from the point of view of interpretation and jurisprudence. the exchange between these two sciences in the employment of considered concepts and findings in inference and ijtihad is based on the explanation of the nature and elements of the itibariat.in the analysis of the nature of itibariat, despite the differences, there are many commonalities between commentators and jurists. the commentators in ayat al-ahkam have used jurisprudential findings to understand the ultimate meaning of the verses. the jurists also use different aspects of itibariat and metaphor in attribution to quranic verses and reasoning. for the development of jurisprudential understanding, they benefit from the commentators’ itibariat considerations and attitudes.many differences in viewpoints and differences in interpretive and jurisprudential attitudes are due to differences in itibariat, especially the theoretical foundations of the formation of itibariat; as far as many misapprehensions in the interpretation of ayat al-ahkam have been influenced by interpretive sources and foundations. the scope of these differences, without being criticized and analyzed, enters jurisprudential inference and ijtihad. whereas the influence of jurisprudential sources on commentators is minimal. however, in the late centuries and the current era, due to the theoretical progress of jurisprudence analysis, in many cases, commentators have also been influenced by the opinions of jurists.