واکاوی فقهی حکم اولی و ثانوی انواع عمل‌های جراحی زیبایی از دیدگاه مذاهب اسلامی و بررسی آن در نظام‌های حقوقی کشورهای مختلف

عمل جراحی زیبایی یکی از پدیده‌های اجتماعی نوظهور است. به همین دلیل در کتب فقهی فقیهان متقدم اثری از این بحث مشاهده نمی‌شود. در سال‌های اخیر دانشمندان فقه امامیه و همچنین اهل ‌سنت به بررسی فقهی این مسئله پرداخته‌اند. مشهور فقهای اهل سنت قائل به حرمت این عمل شده‌اند و برای اثبات مدعای خود به ادله‌ای چون حرمت تغییر در خلقت الهی و روایات نهی‌کننده از چنین اعمالی استناد کرده‌اند. در مقابل این نظریه اکثریت فقهای امامیه ادلۀ یادشده را نپذیرفته‌اند و با استناد به ادله‌ای چون اطلاق آیات و روایات مدح‌کنندۀ زیبایی و زیباسازی، قاعدۀ تسلط بر نفس، و اصل برائت قائل به جواز جراحی زیبایی شده‌اند. در این نوشته که با روش توصیفی‌ تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه‌ای صورت گرفت، پس از بررسی ادلۀ دو گروه، این نتیجه حاصل شد که ادلۀ اقامه‌شده بر حرمت ناتمام و قول به جواز صحیح است

jurisprudential analysis of the primary and secondary rules of types of cosmetic surgery according to the view of islamic schools and its investigation in the legal systems of different countries

cosmetic surgery is one of the new social phenomena. for this reason, there is no trace of this matter in the earlier jurisprudential books. in recent years, both shi’a and sunni scholars of jurisprudence have investigated this issue. most of sunni jurists have considered this surgery forbidden and to prove their claim, they have cited evidence such as the forbiddence of altering god’s creation and traditions prohibiting such surgery. in contrast, most of imamiyyah jurists have not accepted the above-mentioned reasons and relying on reasons such as the unconditional verses and traditions praising beauty and beautification, the rule of self-dominance, and the principle of innocence, they have considered it permissible. this article uses a descriptive-analytical method and library sources. after examining the reasons of both groups, it was concluded that the reasons of forbiddence are not complete and the reasons of permission are correct.