تحلیل کیفر شناختی نهاد محرومیت از حقوق اجتماعی

محرومیت از حقوق اجتماعی کیفری است که با هدف اصلاح و بازاجتماعی کردن مرتکب و جلوگیری از تکرار جرم به دو صورت مجازات مستقل (اصلی) و مجازات مضاعف (تکمیلی و تبعی) در قانون مجازات اسلامی پیش‏بینی شده است. در این کیفر قانون‏گذار با تمرکز بر کاهش توان مرتکب از طریق محروم کردن وی از حقوق اجتماعی از قرار گرفتن مجرم در محیط جرم‏زا جلوگیری کرده و ضریب احتمال تکرار جرم را کاهش داده است. اما اعمال طیف وسیعی از موارد محرومیت موجب شده کارآمدی این کیفر مورد تردید قرار بگیرد و از جهات مختلف ایراداتی بر آن وارد شود. با وجود رابطۀ مستقیم کارآمدی قوانین با تعالی جایگاه قانون‏گذار در افکار عمومی، مقالۀ پیش رو با اتخاذ روش توصیفی‌ تحلیلی، به منظور ارائۀ گزارشی از کارآمدی کیفر محرومیت، نحوۀ اعمال مجازات‏های محرومیت و دلایل مدافعان و مخالفان آن را مورد بررسی قرار داده است. نتایج حاکی از آن است که مجازات محرومیت بالذات و اصالتاً کیفری کارآمد تلقی می‏شود و علت ایرادات وارده چیزی جز برخورد دوگانۀ قانون‏گذار در صور مختلف این کیفر نبوده است که مستلزم اصلاح و بازنگری خواهد بود.

the penological analysis of the social rights deprivation structure

social deprivation is a punishment which is predicted for the guilty with the purpose of reforming and resocialization. this structure is anticipated in two forms (independent sentence and subordinate sentence). in this punishment legislator prevent perpetrator from being in the criminal environment with the concentration of the perpetrator ability through deprivation of social rights, and decrease the  possibility of recidivism, however, using   the wide range  of  the social rights deprivation leads to  be doubted and objected  it’s efficiency in various aspects therefore,  the direct function of law enforcement with the exalted position of law- maker in the public opinion caused this following article  use descriptive and analytical methods in order to present a report for  the influential of  this deprivation sentence also, this  article has  examined  the way for  using  this sentence and studied both defendants and  opponents point of view about  this matter. results show that deprivation punishment is effective and practical in origin, however, the reason of the objection in this form of punishment returns in binary attitude which is performed by legislator in different forms. hence, law- maker needs to reform and review this problem.