اثر طرد‌شدگی در محیط کار بر رفتارهای محیط‌ کار با نقش میانجی عزت‌نفس سازمانی و تعدیلگر عدالت‌ سازمانی

پژوهشگران در این پژوهش درصدد بودند تاثیر طرد‌شدگی در محیط کار بر رفتارهای محیط کار (رفتار انحرافی و بی‌نزاکتی در محل کار) را با نقش تعدیلگر عدالت سازمانی ادراک‌شده و نقش میانجی عزت‌نفس سازمانی در سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی، و گردشگری استان مازندران بررسی کنند. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی پیمایشی بود. نمونه‌ها به شیوه تصادفی ساده انتخاب شدند. پایایی و روایی ابزار پژوهش با استفاده از آزمون‌های پایایی ترکیبی، ضریب بارهای عاملی، آلفای کرونباخ، روایی همگرا، و روایی واگرا اندازه‌گیری و داده‌های حاصل با استفاده از نرم‌افزار smartpls و spss تجزیه‌‌وتحلیل شدند. از آزمون‌های سوبل و واف برای اندازه‌گیری شدت اثر و از آماره تی برای متغیر میانجی عزت‌نفس سازمانی استفاده‌ شد. تحلیل داده‌ها نشان داد طرد‌شدگی در محیط کار بر رفتارهای محیط کار و عزت‌نفس سازمانی موثر است. همچنین عدالت سازمانی ادراک‌شده نقش تعدیلگر را در رابطه بین طرد‌شدگی در محیط کار با رفتارهای محیط کار ایفا می‌کند. از سوی دیگر، آزمون سوبل نشان داد تقریباً 40 درصد از تغییرات طرد‌شدگی در محیط کار بر رفتارهای محیط کار از طریق متغیر میانجی عزت‌نفس سازمانی تبیین می‌شود.

The Effect of Workplace Ostracism on Workplace Behaviors with the Mediating Role of OrganizationBased SelfEsteem and the Moderating Role of Perceived Organizational Justice.Abolhassan

The purpose of this study was to investigate the impact of workplace ostracism on workplace behaviors (deviant and rude behaviors) with the mediating and moderating roles of organizationbased selfesteem and perceived organizational justice in Mazandaran Cultural Heritage, Handcrafts and Tourism Organization. In terms of purpose and method, the study was a descriptive and correlational. The sample was selected through random sampling, and the data was collected using questionnaires distributed among participants. The reliability and validity of the instrument were assessed using composite reliability, factor loadings, Cronbach’s Alpha, convergent validity and divergent validity. Data was analyzed using Partial Least Squares and SPSS. Sobel and VAF tests were used to measure the mediating role of organizationbased selfesteem. Data analysis showed that workplace ostracism has a significance effect on workplace behaviors and organizationbased selfesteem. The organizationbased selfesteem has a significance mediating effect on the relationship between workplace ostracism and workplace behaviors. On the other hand, the analysis performed using Sobel test indicated that almost 40 percent of workplace behaviors change the workplace ostracism through the mediating role of organizationbased selfesteem.