la schématisation du rapport avec « l’autre » dans le dernier des égyptiens de gérard macé

le dernier des égyptiens de gérard macé est parmi les plus remarquables écrits ayant pour but de ressusciter les vies antérieures. macé nous y raconte la vie de champollion par le recours à la scène de la lecture du dernier des mohicans de fenimore cooper. cette seule lecture, devient le socle d’un monde aussi étendu par l’imagination que riche d’images et de mémoires. un monde qui prend à l’intérieur de soi les différentes interactions entre champollion et les indiens d’amérique, champollion et les anciens égyptiens, et champollion et son biographe. ainsi, notre objectif sera de mettre en évidence, à travers milles différents réseaux de significations qui sous-tendent l’architecture thématique du texte, des signifiés autant que des signifiants concernant le thème de « l’autre» ; et cela en nous posant cette question : quels sont les différents relations qui peuvent lier « soi-même » à «l’autre». ce qui nous amènera, dans une dernière instance, à schématiser ces différentes relations.

طرح‌ریزی انواع رابطه با «دیگری» در «آخرین مصری» اثر «ژرار مَسه»

در میان آثاری که با هدف احیای دوبارۀ «زندگی‌های پیشین» به نگارش درآمده‌اند، «آخرین مصری» ژرار مَسه، از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. در اینجا نویسنده، با تکیه بر صحنۀ خوانش رمان «آخرین موهیکان» نوشتۀ فنیمور کوپر، برگرفته از اسناد مرتبط با زندگی شامپولیون به نقل زندگی کاشف هیروگلیف می‌پردازد. صحنه‌ای که درنهایت سراسر زندگی قهرمان را پوشش می‌دهد و دنیایی خلق می‌کند که همزمان برخورد میان شامپولیون و بومی‌های آمریکا، شامپولیون و مصریان باستان و نیز شامپولیون و مَسه را در برمی‌گیرد. با این توضیح، در مطالعۀ حاضر، از میان شبکه‌های مختلف معنایی که معماری مضمونی اثر مَسه را شکل می‌دهند، هدف خود را به بررسی دال‌ها و مدلول‌هایی محدود ساخته‌ایم که مستقیماً به مضمون «دیگری» مربوط می‌شوند؛ با طرح این سؤال که، میان «خویش» و «دیگری» چه نوع رابطه‌ای ممکن است؟ سؤالی که پاسخ به آن ما را به طرح‌ریزیِ انواع رابطه با دیگری خواهد رساند.