le langage et la réalité au prisme de la philosophie du langage : une étude diachronique des perspectives

La vision du langage a toujours été soumise au point de vue ontologique des philosophes. dans cette perspective, nous avons étudié le lien du langage avec la réalité en examinant les différentes perceptions du statut ontologique de ce dernier dans la dialectique permanente entre le relativisme et l’objectivisme afin de pouvoir dégager les phases principales d’un parcours évolutif riche et complexe. pour ce faire, nous avons délimité l’étendu de notre recherche aux philosophes tels que socrate, platon, aristote, frege, russell, wittgenstein, etc., qui ont contribué à marquer un tournant dans la conception de ce lien depuis l’antiquité jusqu’à nos jours. notre étude se termine par l’examen de la théorie austinienne dans la mesure où cette dernière reste toujours la plus récente à dépasser les conceptions classiques du langage et du traitement de la vérité. nous avons ainsi, relevé trois phases d’évolution réflexive à propos du lien entre le langage et la réalité.

ارتباط زبان با واقعیت از گذر فلسفه زبان: مطالعه سیر تحولی دیدگاه‌ها

نگرش به زبان همیشه تابع دیدگاه هستی‌شناختی فیلسوفان بوده است. از این منظر، در این مقاله پیوند زبان و واقعیت با بررسی ادراکات مختلف از وضعیت هستی‌شناختی زبان در دیالکتیک دائمی میان نسبی‌گرایی و عینیت‌گرایی مورد بررسی قرار گرفته است تا از میان تطور آرا بتوان به شناسایی مراحل اصلی این سیر تحولی غنی و پویا پرداخت. در این راستا، دامنه این پژوهش را به فیلسوفانی همچون سقراط، افلاطون، ارسطو، فرگه، راسل، ویتگنشتاین، ... محدود کردیم که دیدگاه آنان نقطه عطفی در تصور این پیوند از دوران باستان تا کنون بوده‌ است. این مطالعه به بررسی نظریه آستین ختم می‌شودکه همچنان متاخرترین نظریه از حیث گذر از برداشت‌های کلاسیک از زبان و نسبت آن با واقعیت می‌باشد.