l’approche de la pragmatique dans la didactique de fle, à travers une analyse comparative des prépositions française et persane « dans » et « [dar]»

La préposition en tant qu’opérateur relationnel introduit un élément nominal, un substantif, un nom, un infinitif (martin, 2017, p.127). l’objet de cette étude est de livrer une analyse pragmatique comparative des prépositions française et persane « dans » et [در ], dans les gammes variées surtout en emploi spatial et temporel.dans cette recherche, l’objectif porte sur la mise en place d’une étude comparative franco-persane entre le fonctionnement de la préposition ‘’dans’’ pour la formation de syntagme prépositionnelle, afin de montrer les divergences et les convergences. de ce fait, nous nous évertuerons à montrer les gammes variées comme la locativité et la diachronie de la préposition ‘’dans’’ et son homologue persan [در ].pour atteindre cet objectif, nous tenterons de mettre en relief le fonctionnement de la préposition dans la langue persane en comparaison avec la langue française à l’aide des exemples dans toutes les deux langues. le choix d’une approche comparative se trouve justifié par le fait qu’une telle approche offre un avantage d’ordre didactique : les apprenants iraniens de la langue française y trouveront une source à consulter pour vérifier si cette préposition correspond bien à la préposition persane [در ], ou si par contre les deux prépositions divergent et dans quelles mesures.les résultats prouvent qu’il existe des similitudes des cas exprimant la spatialité mais des divergences à l’échelle temporelle et dimensionnelle.

رویکرد عملگرایانه در اموزش فرانسه، از خلال تحلیل مقایسه ای حروف اضافه [در] و dans

حرف اضافه به عنوان یک رابطی می باشد که یک عنصر اسمی، یک اسم یا مصدری را وارد می کند (martin, 2017, p.127). هدف از این پژوهش، ارائه یک تحلیل عملگرایانه تطبیقی از حروف اضافه فرانسوی و فارسی «dans» و [در] در کاربردهای مختلف به ویژه در کاردبرد مکانی و زمانی است.در این تحقیق، هدف، انجام یک مطالعه تطبیقی فرانسوی-فارسی بین عملکرد حرف اضافه «در» برای شکل‌گیری نحو حرف اضافه، به منظور نشان دادن واگرایی‌ها و همگرایی‌ها است. بنابراین، تلاش خواهیم کرد تا محدوده‌های متنوعی مانند مکان و زمان حرف اضافه « dans » و همتای فارسی آن [در ] را نشان دهیم.برای دستیابی به این هدف، سعی می شود با استفاده از مثال هایی در هر دو زبان، عملکرد حرف اضافه [در ] در زبان فارسی را در مقایسه با حرف اضافه « dans » در زبان فرانسوی برجسته کنیم. انتخاب یک رویکرد تطبیقی با این واقعیت توجیه می‌شود که چنین رویکردی یک مزیت آموزشی ارائه می‌دهد: زبان‌آموزان ایرانی زبان فرانسه منبعی خواهند یافت تا بررسی کنند که آیا این حرف اضافه « dans » با حرف اضافه فارسی [در ] مطابقت دارد و اگر نه، در چه زمینه هایی با همدیگر تفاوت دارند.نتایج نشان می‌دهد که در مواردی که بیانگر مقیاس مکانی باشند شباهت‌هایی دارند، اما در مقیاس زمانی و مقیاس بُعد واگرایی‌هایی دارند.