«la parure», une pyramide renversée de «cendrillon»

La vie de l’être humain est toujours influencée par les évènements, les circonstances et les situations différents. ces derniers sont régis par le point de vue et la vision du monde de chaque personne. la période de renaissance a été un point tournant décisif dans l’évolution intellectuelle. cette période a eu des répercussions considérables dont les conséquences se sont prolongées jusqu’au xixe siècle et la révolution industrielle. dans les œuvres appartenant à l’époque post-renaissance, on peut visiblement trouver la trace de ces tendances. or, les formes et les structures sont influencées par les réflexions de l’auteur ; c’est ainsi que les noms archiconnus comme balzac, flaubert, maupassant et les autres ont créé des romans qui ont marqué l’histoire de la littérature. les œuvres de ces auteurs ont présenté des idées philosophiques et idéologiques qui étaient en vigueur pendant longtemps. la transcendance est une idée philosophique qui se trouve largement dans les œuvres de perrault au xviie siècle, on peut la trouver chez maupassant avec un changement basé sur les idées kantiennes ; alors, il faut parler d’un hypertexte et d’un hypotexte dont les relations sont indéniables malgré toutes les différences. l’étude des niveaux et des formes narratifs montre des similitudes dans les deux systèmes narratifs qui font état d'une philosophie particulière de l'époque. ainsi maupassant exprime-t-il un nouveau concept philosophique dans le cadre d’une forme romanesque dont les lecteurs étaient initiés avec les notions présentées qu’ils pouvaient comprendre sans difficulté. cet article cherche à analyser l'influence de la période de la renaissance sur la littérature post-renaissance, en mettant en évidence les idées philosophiques et idéologiques présentées dans « cendrillon » et « la parure ». cet article explore également la notion de transcendance, qui apparaît dans « cendrillon » de perrault au xviie siècle et s'évolue ensuite chez maupassant conformément aux idées de kant. nous soulignerons également les relations entre l'hypertexte et l'hypotexte dans ces deux textes, malgré leurs différences, ainsi que les similitudes dans les niveaux et les formes narratifs, qui reflètent la philosophie de l'époque. on conclut que maupassant a réussi à exprimer un nouveau concept philosophique dans une structure romanesque familière et compréhensible pour les lecteurs.

گردنبند هرمی وارونه از ساندریون

زندگی انسان همواره متاثر از حوادثی است که خود محصول نگاه او و بینش او به جهان است. در عین حال، تحولات زندگی بشر و اندیشه آن دو متغیر اصلی تمدن است که علت و معلول یکدیگر هستند. یکی از نقاط عطف در تکامل فکری انسان ، دوره رنسانس بوده است که مانند تکانه ایی عظیم در فکر بشر، پس لرزه های آن در قرن نوزدهم با انقلاب صنعتی رخ می دهد. و ادبیات که از دیرباز صیقل دهنده روح و روان انسان بوده است انعکاس دهنده این جهش های فکریست به ویژه در آثارادبی و هنری دوران پس از رنسانس. آنجا که ساختار داستان‌ها تحت تاثیر اندیشه نویسنده تغییر می‌کند،هر دم بوطیقایی دیگر با نام‌های بالزاک، فلوبر، موپاسان و... بر لوح تمدن انسان خلق می‌شود. در سایه این جهش ها، شاهد وارونه شدن فلسفه های پذیرفته شده از دیرباز هستیم. آنچه چارلز پرو بر اساس فلسفه «transcendance » در قرن هفدهم در «ساندریون» روایت میکند، موپاسان با نگاهی متفاوت از اندیشه « transcendantal » کانت، در داستان «گرد بند» به تصویر میکشد.رختی نو برتن فلسفه و جهان بینی ژنده پوش دو قرن قبل : به عبارت دیگر، فرامتنی که بر زیرمتن جای میگیرد. بررسی سطوح و الگوهای روایی، شباهت ساختارها و تفاوت معنایی این داستان ها را اثبات می کند. موپاسان با آگاهی از تغییرات دوران گذار خود، معنای جدیدی را از فلسفه ایی نو به مردم زمان خود منتقل می کند، اما همچنان در چارچوبی که زمانه بدان خو گرفته است، تا خوانندگان به راحتی آن را درک کنند.