adèle hommaire de hell et carla serena en perse qajare :des récits de voyage « genrés »?

Au 19e siècle, le nombre de femmes occidentales qui s’aventurent sur les routes du monde ne cesse d’augmenter : l’amélioration des moyens de transport favorise le goût des voyages et les femmes qui entreprennent de longs périples, seules ou avec leur époux, ne sont plus rares. celles dont nous connaissons les aventures sont celles qui ont pris la plume pour écrire le récit de leur voyage et n’ont pas hésité à le publier. parmi elles, et dans le cadre des récits de voyage en perse, nous relèverons adèle hommaire de hell et carla serena, auteures de récits qui eurent beaucoup de succès en leur temps. a reprendre ces textes à la lumière des récits de voyage masculins, une question se pose, à laquelle tentera de répondre cet article : ces récits de voyage ont-ils une spécificité, ou reprennent-ils les poncifs des récits masculins de l’époque ? pour ce faire, nous analyserons brièvement et successivement les contenus des textes de ces deux auteures, dont l’un écrit sous le couvert du nom de son époux, tandis que l’autre signe hardiment de son nom.

دو نویسندۀ سیاح: ادِل اومر دو هل و کارلا سِرِنا، در ایران دوران قاجار

در قرن نوزدهم میلادی، مدام به شمار زنانِ مغرب زمین که خطر سفر به اقصی نقاط جهان را به جان می‌خرند، افزوده می‌شود. بهبود و توسعۀ وسایل حمل و نقل سفر را تسهیل می‌کند و بر اشتیاق آن می‌افزاید. بنابراین، دیگر تعداد زنانی که به تنهایی و یا به همراه همسرانشان به سفرهای طولانی می‌روند، کم نیستند. زنانی که ما با داستانهایشان آشنا هستیم، آنهایی هستند که برای نگارش سفرنامه‌شان قلم بدست گرفتند و از انتشار آن دریغ نکردند. در میان این زنان نویسنده، و با توجه به سفرنامه‌هایی که دربارۀ سفر به ایران نگاشته شده است، ما ادِل اومِر دو هل و کارلا سِرِنا را در نظر گرفته‌ایم؛ زیرا این دو، مؤلف سفرنامه‌هایی هستند که در زمان خود موفقیت‌های بسیاری را کسب نموده‌اند. با بازخوانی این متون و با             توجه به سفرنامه‌هایی که توسط مردان به نگارش درآمده است سوالی مطرح می‌شود که مقالۀ پیش‌رو سعی دارد به آن پاسخ دهد: آیا این سفرنامه‌ها دارای ویژگی خاصی هستند، یا تقلیدی مبتذل از روایت‌های مردانۀ زمان خود می‌باشند؟ به همین منظور، ما به اختصار و بطور متوالی متون نگارش شده توسط این دو مؤلف، که یکی مطالبش را به نام همسرش و دیگری جسورانه با امضای خودش منتشر می‌کند، را بررسی خواهیم کرد.