l’ironie moderne : l’exploration de l’écriture en biais dans les choses de georges perec

Cet article, en recourant à l'approche de philippe hamon sur l'ironie littéraire, essai sur les formes de l'écriture oblique (1996), a pour objet d'étudier l’ironie dans les choses de georges perec et les procédés qu'il met en oeuvre pour montrer cette ironie. dans cet article, nous tenterons d'illustrer que pour critiquer la société moderne dans laquelle la publicité joue un rôle important, perec profite de l'ironie. en se moquant des comportements et des pensées de ces deux personnages matérialistes qui sont incapables dans la connaissance du vrai et de la vérité, l'auteur utilise des éléments ironiques qui donnent un ton ironique au roman. pour ce faire, il se sert des procédés comme le narrateur hétérodiégétique, la polyphonie, l'intertextualité, les figures d'opposition, d’insistance, d'analogie et de diction. les éléments qui instaurent une distance entre l'énonciation et l'énoncé, entre le narrateur et son discours, entre le lecteur et les personnages du récit. les procédures qui produisent un sentiment de distanciation et d'absurdité, essentiel dans l'ironie du xxe siècle.

طنز مدرن: بررسی نوشتار مورب درکتاب چیزها اثر ژرژ پرک

هدف از نوشتن این مقاله، بررسی طنز در رمان «چیزها «نوشتۀ ژرژ پرک، نویسندۀ قرن بیستم فرانسه می­باشد. در اجرای این تحقیق با توسل به رویکرد فیلیپ آمون در زمینۀ بررسی طنز در ادبیات، سعی شده است تا ظرافت بکارگیری طنز و فنون استفاده از آن، در نزد این نویسنده مورد مطالعه قرار گیرد. پرک با به تصویر کشیدن سبک زندگی یک زوج جامعه­شناس پاریسی که ­از طبقۀ­ متوسط جامعه محسوب می­شوند، در واقع به نقد جامعۀ معاصر خود می­پردازد. پرک برای انتقاد رفتار و افکار این دو شخصیت مادی­گرا، از لحن طنزآمیز استفاده می­کند و از عناصری مانند بینامتنیت و چندصدایی بهره می­گیرد. ژرژ پرک برای تاکید بیشتر بر بعد طنز­آمیز این کتاب از صور خیال مانند برشماری، استعاره، پارادوکس، تضاد، بازی با کلمات و غیره استفاده می­کند. در واقع، تمامی فنون بکار گرفته ­شده در این رمان در جهت ایجاد فاصله میان راوی و سخنانش، میان خواننده و شخصیت‌های داستان و حتی میان راوی و خواننده می­باشد، فاصله­ای که نقش اساسی در طنز مدرن ایفا می­کند. مطابق تحقیق و بررسی انجام شده، می­توان به این نتیجه رسید که ژرژ پرک برای نقد جامعۀ معاصر خود، یعنی همان جامعۀ مصرف­گرا، از عناصر طنز کمک می­گیرد. جامعه­ای که در عین غنی و مدرن بودن دارای فاصلۀ طبقاتی زیادی می­باشد. جامعه­ای که مردمش مادی­گرا هستند و نیازهای کاذب بی­پایانی را در خود احساس می­کنند و در تلاش برای جستجوی خوشبختی به ­احساس پوچی و نیستی می­رسند.