Nanon, Lecture À Travers Le Nom

Parmi les romans du xixe siècle portant le nom de femmes, nanon, écrit par george sand en 1871, se distingue par son choix de titre. par son approche titrologique appropriée, l'auteur définit en effet une nouvelle identité féminine, peu reconnue dans la société française à l'époque. une identité qui est indépendante du genre et de la classe sociale et qui résulte de l'individualité humaine. mais la question qui se pose en accord avec cette définition identitaire est de savoir si le titre de l'oeuvre, ainsi que le pseudonyme de l'auteur, conduisent-ils à l'unité du protagoniste et de son auteur, ou au contraire, trace-t-il la frontière entre ces deux ? et comment chacun de ces éléments - la dualité ou l’identité entre l’auteur et son héroïne- forment l’horizon de l’attente du lecteur ? comment un lecteur, confronté à la dualité de l’héroïne et de l'écrivain, parvient-il enfin à réconcilier les deux dans tout le processus de lecture ? cet article présente d'abord une analyse dans le domaine de l'anonymat et après avoir examiné la classe sociale dans laquelle vivait l'auteur, tente de représenter l'image inversée qu’elle laisse d’ellemême, dans l'esprit du public.

نانون، خوانشی از دیدگاه اسم

در میان رمان‌هایی که با اسامی زنانه نامگذاری شده‌اند، نانون، اثر ژرژ ساند (1871)، از جهتِ انتخاب عنوان، درخور توجه است. نویسنده با این انتخاب، درحقیقت هویت جدیدی را برای زن تعریف می‌کند که قرن نوزده فرانسه آن را چندان به رسمیت نشناخته است؛ هویتی مستقل از جنسیت و طبقه اجتماعی و ثمرة محترم شمردن فردیت انسان.  اما سوالی که در راستای این تعریف هویتی مطرح می‌شود این است که آیا عنوان اثر، در کنار نام مستعار نویسنده، به یگانگی قهرمان داستان و نویسندة آن می انجامد و یا بالعکس، مرز جدایی میان این دو را رقم می‌زند؟ و هر یک از اینها دوگانگی و یا یگانگی نویسنده  و قهرمان چه معنایی را در افق انتظار خواننده شکل می‌دهند؟ خواننده‌ای که در تمامی فرایند خوانش، با دوگانگی هویتی قهرمان و نویسنده روبروست، چگونه در انتها موفق می‌شود این دو را با هم سازش دهد؟ این مقاله ابتدا تحلیلی در حیطه نام‌شناسی ارائه می‌دهد وپس از بررسیِ طبقة اجتماعی که نویسنده در آن زندگی کرده می‌کوشد تصویر معکوسی را بازنمایی کند که وی از خود در ذهن مخاطب برجای می‌گذارد.