La Désémantisation Des Mots Et L’Ambivalence Narrative Dans L’Amant De Marguerite Duras

Pendant des siècles la littérature était le privilège exclusif d’une élite d’hommes érudits, donc c’est l’idéologie masculine qui pèse fortement sur le langage et le discours dominant. a l’aube du xxème siècle, des femmes écrivains ont essayé de retrouver, au moyen de l’écriture, leur place de sujet dans la société. l’amant de m. duras peut être considéré comme une remarquable fresque sur la société patriarcale de son temps. en faisant une étude sociocriticienne selon la méthode analytique de pierre v. zima qui s’appuie sur les structures narratives, sémantiques et linguistiques du texte, nous tenterons de repérer les éléments constitutifs de la structure du roman afin d’en déceler l’idéologie féminine, ainsi que le sens subjacent qui sont le fruit de la situation sociolinguistique. la crise du roman, la désintégration de la syntaxe narrative et la position précaire du sujet (du narrateur) dues à l’ambivalence et le bousculement des valeurs, est le fruit des transformations bouleversant la société contemporaine à l’œuvre.

معنا باختگی کلمات و دوگانگی روایی در عاشق اثر مارگاریت دوراس

در طول قرن ها ، ادبیات امتیاز منحصر به فرد مردان تحصیلکرده بود ، بنابراین ایدئولوژی مردانه بر زبان و گفتمان غالب سایه افکنده بود. در آغاز قرن بیستم ، زنان نویسنده سعی کردند از طریق نوشتار جایگاه خود را در جامعه به دست آورند. رمان &عاشق& مارگاریت دوراس را می توان همانند تصویر قابل توجهی از جامعه مردسالار زمان خود دانست. با انجام ای مطالعه انتقادیاجتماعی با استفاده از روش تحلیلی پیر و. زیما که مبتنی بر ساختارهای روایی ، معنایی و زبانی است ، سعی می کنیم با بررسی عناصر تشکیل دهنده ساختار رمان ایدئولوژی زنانه و معنای نهفته آن که ثمره موقعیت اجتماعی زبانی هستند را تشخیص دهیم. بحران رمان ، از هم پاشیدگی نحو روایی و موقعیت نامطمئن راوی به دلیل دوگانگی و برهم خوردن ارزش ها ، ثمره تحولاتی است که جامعه معاصر اثر ادبی به همراه آورده است.