la vie, prison perpétuelle dans thérèse desqueyroux et la femme de trop* (étude comparativethématique)

Mauriac et aleahmad abordent les réalités sociales et profitent de la littérature pour exprimer leurs pensées sociales car les problèmes sociaux de leurs pays sont plus importants que d’autres nécessités. leur sens de responsabilité et leur engagement ne leur permet pas de voir les problèmes sans rien dire ni écrire. ils prennent la plume pour parler des réalités. grâce à l’approche thématique et descriptiveanalytique, cet article vise à montrer le reflet des réalités sociales dans thérèse desqueyroux de mauriac et la femme de trop d’aleahmad d’après l’école réaliste. les acquis de cette recherche démontrent la situation lamentable des femmes pendant une même époque en iran et en france. quelles sont les raisons pour lesquelles les personnages féminins de ces deux auteurs ne se sentent pas heureuses ? pourquoi le mariage non plus ne peut leur apporter le bonheur qu’elles recherchent ? mauriac et aleahmad en révélant les souffrances des femmes, critiquent la situation de cellesci et le patriarcat.

زندگی، زندانی ابدی در ترز دسکیرو و زن زیادی

فرانسوا موریاک و جلال آل‌احمد به طرح واقعیات اجتماع می‌پردازند و از ادبیات برای بیان اندیشه‌های اجتماعی خود بهره برده‌اند زیرا غم جامعه‌اشان را ورای خواسته‌های دیگر می‌دانند. حس مسئولیّت و تعهّدشان نمی‌گذارد مشکلات را ببینند ولی هیچ نگویند و ننویسند و همواره قلم به‌دست به طرح واقعیات می‌پردازند. این مقاله به روش توصیفی، تحلیلی به بررسی مقایسه‌ای و تطبیقی بازتابِ واقعیّت‌های اجتماعی در ترز دسکیرو اثر موریاک و زن زیادی اثر آل‌احمد بر اساس مکتب واقع‌گرایی می‌پردازد. یافته‌های این تحقیق نشانگر وضعیت بغرنج زنان در یک برهۀ زمانی مشترک در ایران و فرانسه است. دلایل عدم احساسِ خوشبختیِ شخصیت‌هایِ زن این دو نویسنده در چیست؟ چرا ازدواج نمی‌تواند خوشبختی‌ای را که شخصیت‌ها به‌دنبال کسب آن بودند، برایشان به ارمغان آورد؟ موریاک و آل‌احمد با نشان دادن رنج زنان، وضعیت زنان و مردسالاری را مورد انتقاد قرار می‌دهند.