la relecture de l’aspect terminologique de la néoténie linguistique conformément à celui de la didactique des langues

— il existe des termes liés en didactique qui ne sont pas capables de caractériser leurs efficacités conceptuelles lorsqu’on les emprunte dans les échelles variées des analyses linguistiques. la définition hâtive des termes à savoir, « langue maternelle », « langue étrangère », « langue native », « apprenant » etc., loin de toute politique linguistique ne se construisant pas autour de la notion de langue, souffre d’une insuffisance interprétative. dans les contextes linguistiques et notamment l’appropriation des langues, ces termes ne sont pas lapidaires pour suivre la totalité d’un processus complexe. la néoténie linguistique déclare en toute explicite que les appellations en question souffrent d’une insuffisance conceptuelle et d’une opacité interprétative n’ayant pas un support scientifique adéquates qui régissent la rigueur épistémologique. dans cet article nous évoquons l’aspect terminologique de la néoténie linguistique s’inspirant de la psychomécanique du langage de gustave guillaume qui propose les termes remplaçant à des termes non adéquats (« langue maternelle », « langue étrangère », « langue native », « apprenant ») en didactique via la répartition tripartite temporelle. nous verrons que le lien cognitif entre le locuteur et les langues s’astreint à suivre un passage opératif du temps guillaumien, de la puissance à l’existence, voire, du virtuel au réel.

بازخوانی جنبه های اصطلاحی نئوتنی زبانی در راستای وجوه اصطلاحات آموزش زبان

در آموزش زبان، اصطلاحاتی وجود دارد که در تحلیلهای متنوع زبانشناسی قادر به توصیف کارآیی مفهومی خود نیستند. تعاریف شتابزدهٔ اصطلاحاتی مانند، «زبان مادری»، «زبان خارجی»، «زبان طبیعی (یا مادری)»، «زبان آموز» و غیره، که به دور از هرگونه سیاست زبانشناسی که حول مفهوم زبان ساخته نشده باشد، نارساییهای تفسیری بسیاری را دارا هستند. در متون زبانشناسی و به ویژه در زمینه یادگیری زبانها، این اصطلاحات در پیروی از کلیت یک فرآیند پیچیده خلاصه نمیشوند. نئوتنی زبانی به صراحت اعلام میکند که اصطلاحات مورد بحث از یک نقص مفهومی و ابهامات تفسیری رنج میبرند که فاقد پشتوانهٔ علمی مناسبی برای مطرح شدن در مسائل علمی هستند. در این مقاله ما جنبههای اصطلاحات نئوتنی زبانیِ الهام گرفته از نظریه مکانیک زبانی گوستاو گیوم، و اصطلاحاتی را که جایگزین چهار عبارات بالا توسط سهگانه زمانیِ گیومی کرده است را بررسی خواهیم کرد. در این جستار خواهیم دید که پیوند شناختی بین زبان و کاربر، مجبور به گذر از روندی اوپواتیو در زمان گیوم، از قوه به وجود و از مجازی به واقعیت ظهور خواهد بود.