la reconstruction de l'espace dans paysage ferde françois bon

L'oeuvre de françois bon (1953) comprend un vaste corpus explorant les différents endroits de la ville contemporaine en s'appuyant sur ses expériences vécues du monde sensible. dans paysage fer qui a été publié en 2000, il parle de la rencontre du ‘monde vécu’ et d'un ingénieur qui, vu son travail, fait chaque jour un voyage en train. c'est sur les rails du réseau ferré que naît l'écriture. le narrateur s'aperçoit à coeur de ses voyages, des phénomènes divers qui lui relèvent des aspects sombres du monde. il voit, entend, imagine et crée enfin un nouveau paysage du monde qui l'entoure. ce paysage est défini, selon michel collot, comme une image du pays perçue par un observateur. ici, nous découvrons un paysage éparpillé dont chaque morceau est constitué sous l'influence de l'un des multiples voyages du narrateur ; un paysage qui s'étend sur l'imaginaire au fur et à mesure qu'avance le train. comme si le narrateur complétait graduellement un puzzle. la perception de cette scène en mouvement et l'apparition des images mènent enfin à la réalisation d'une géographie et d'un pays intérieur qui sont tout d'abord perçus, ensuite imaginés, et construits. se reflétant dans l'écriture, ce processus mène à la conception du sentiment-paysage, de la pensée-paysage et de la page-paysage dans le livre. c'est en se basant sur les principes élaborés par michel collot dans son livre intitulé pensée-paysage (2011) que le présent propos s'efforce de relever des enjeux de la reconstruction de ces paysages dans paysage fer de françois bon.

رئالیسم جادویی در جادوگر اثر ماری ایندیای

رئالیسم جادویی یکی از رایج‌ترین شیوه­های روایت در میان نویسندگان پست مدرن است که به نوعی انفکاک از واقعیت‌های روزمره و آشنا و ورود امری ناپذیرفتنی در زندگی معمول را آشکار می‌کند. از نظر اماریل شندی رئالیسم جادویی سبکی است که واقعیت را با نوعی وهم‌آلودگی درهم ‌می‌آمیزد و جلوه‌ای متفاوت از دنیا را برای خواننده به تصویر می‌کشد. نویسندگان با خلق موقعیت‌های عادی و روزمره، رویدادهای فراطبیعی و تخیلی را برای خواننده به شیوه‌ای قابل قبول و قابل باور روایت می‌کنند. رمان جادوگر اثر ماری ایندیای که در این مقاله مورد مطالعه قرار گرفته متنی است که مؤلفه‌های رئالیسم جادویی را به خوبی به تصویر کشیده است. در جادوگر ایندیای با بهره‌گیری از رئالیسم جادویی زندگی خانواده‌ای جادوگر را ترسیم می‌کند و از طریق این خانواده تصویری بدبینانه از شرایط زندگی طبقه‌های مختلف اجتماعی در فرانسه ارائه می‌دهد. در مقاله حاضر می‌بینیم چطور نویسنده با استفاده از این شیوه روایت دو ساختار جادو و واقعیت را در کنار هم قرار داده است و با بهره­گیری از این فضای غریب در داستان واقعیت‌های جامعه را نقد می‌کند