la cocaïnomanie à l’épreuve…, la toxicographie à l’œuvre : un roman français de frédéric beigbeder

La présente étude analyse les motifs et les enjeux de la toxicographie (écriture intoxiquée) dans un roman français de frédéric beigbeder, écrivain cocaïnomane. l’étude s’ancre dans l’air du temps caractérisé par le consumérisme, l’hédonisme, l’individualisme et l’autobiographisme. nous essayons de montrer comment frédéric beigbeder parvient à justifier son/l’addiction à la cocaïne dans la société occidentale postmoderne. il élargit l’horizon de sa réflexion socio-philosophique en matière de drogues illicites, aux fins de faire l’apologie de l’hédonisme et des addictions toxiques, en général. ainsi, à partir d’une approche à la fois textuelle et extratextuelle, l’article soutient l’idée selon laquelle frédéric beigbeder est un écrivain toxico-hédoniste libéral et un roman français constitue une expression toxicographique apolégétique. de loin, ce roman est une illustration éloquente de ce que nous proposons d’appeler, à la suite de philippe lejeune, l’autotoxicobiographie, entendue comme l’écriture de soi d’un toxicomane, qui met en évidence le récit de ses addictions toxiques, le sens de sa personnalité et sa philosophie de la vie.

اعتیاد به کوکائین در بوتۀ آزمایش... مخدرنگاری در اثر: یک رمان فرانسوی اثر فردریک بیگبدر

پژوهش حاضر به بررسی مضامین و چالش­های مخدر نگاری (نوشتار مخدر) در رمان یک رمان فرانسوی اثر فردریک بیگبدر، نویسندۀ معتاد به کوکائین می­پردازد. این پژوهش در احوال امروزه که مشخصه­اش مصرف­گرایی ، هدونیسم (فلسفۀ لذت­گرایی)، فردگرایی و خودزندگینامه­نویسی است، ریشه دارد. در تلاش هستیم تا نشان دهیم چگونه فردریک بیگبدر موفق می­شود اعتیاد به کوکائین (خود) را در جامعۀ غربی پسامدرن توجیه کند. او افق تأملات اجتماعیفلسفی خود را در مورد مواد مخدر غیرقانونی گسترش می­دهد تا به طور کلی هدونیسم و اعتیاد به مواد مخدر را بستاید. بنابراین، بر اساس رویکردی که هم متنی است و هم فرامتنی، مقاله این عقیده را که فردریک بیگبدر نویسنده­ای معتادهدونیست و آزادیخواه است و یک رمان فرانسوی بیانی مخدرنگارتوجیه­گر را شکل می­دهد. از دور، این رمان تجسمی واضح از آن چیزیست که ما پیشنهاد می­کنیم آن را به تبعیت از فیلیپ لوژون، اتوتوکسیکوبیوگرافی (خود اعتیادنگاری) بنامیم، یعنی خودنگاریِ یک معتاد به مواد مخدر، که داستان اعتیاد خود، معنای شخصیت و فلسفۀ زندگی­اش او را به نمایش می­گذارد.