l’inscription du sujet dans l’extrême contemporain à travers des textes de pascal quignard

Si les textes de pascal quignard sont immédiatement reconnaissables, c’est d’abord parce qu’ils offrent au lecteur un plaisir inédit, celui d’une écriture réflexion où le sujet se décline par fragments à travers les divers supports. en problématisant des fictions en narrations elliptiques ou encore en conte philosophique, l’auteur n’a de cesse d’éprouver le lecteur, lui suggérant des possibles lectures pour en faire une marque de l’extrême contemporain. sollicitations à une participation de construction du sens figurant en filigrane, l’auteur, certes, active à cette construction par un texte en contretemps qui fracture un continuum temporel/langagier en quête de l’origine. nous proposons de relever quelques marques discursives de l’extrême contemporain à travers les textes de l’auteur, en particulier celles du sujet qui fait un retour en force mais un sujet distinct, composite, propre à l’extrême contemporain. la démarche théorique s'appuiera principalement sur les apports de l'analyse du discours avancés par maingueneau, charaudeau et blanckeman.

ثبت سوژه در دورۀ متأخر از خلال متون پاسکال کینار

اگر متون پاسکال کینار بلافاصله قابل تشخیص هستند، اول از همه به این دلیل است که آن­ها لذت خوانشی بی­سابقه­ به خواننده می­بخشند، خوانش نوشتاری تأمل برانگیز که در آن موضوع از طرق مختلف به تکه­های کوچک کاهش می­یابد. نویسنده با به مسئله­سازی در زمینۀ داستان­ در قالب روایت­های کوتاه یا حتی در قالب داستان­های فلسفی، هیچ­گاه به چالش کشیدن خواننده را متوقف نمی­کند، و خوانش­های ممکن را به او پیشنهاد می­کند تا از آن نشانه­ای بر متأخر بودن بسازد. با درخواست­های خود برای مشارکت در ساخت معنایی که در پس­زمینه مخفی شده، مطمئناً نویسنده خود، در ساخت و ساز این متن که بر خلاف انتظار زنجیرۀ زمانی/زبان را در جستجوی مبدأ می­شکند. ما در اینجا سعی داریم از خلال متون این نویسنده، چندین نشانۀ گفتمانی ادبیات متأخر را برشماریم، به ویژه نشانه­­های سوژه که بازگشتی قدرتمند دارد اما سوژه­ای مجزا، مرکب و مختص به دورۀ متأخر. رویکرد نظری عمدتاً به نتایج تحلیل گفتمان پیشرفتۀ منگنو، شرودو، بلانکمن تکیه می­کند.