la migration dans la littérature persane extrême-contemporaine : sarzamin-e noutch de keyvân arzâghi

La migration est incontestablement, depuis longtemps, une réalité complexe variant selon l’époque et relève toujours d’une actualité brûlante. présente, de longue date, dans les études sociales, elle a aussi trouvé une place privilégiée dans les études littéraires. le thème de la migration apparaît sous différentes formes dans la littérature (l’écriture de l’exil, la diaspora, les situations postcoloniales, etc.). mais parmi toutes ces formes, la plus importante est celle qui se concentre sur la question de dualité de l’identité. la présente étude essaiera d’apporter des précisions sur cette problématique, tout en approfondissant le problème de la migration. sarzamine noutch de keyvân arzâghi constituant le contexte de cette étude, nous permet d’étudier le phénomène de la migration dans une optique extrêmecontemporaine. une méthode incontournable pour l’analyse de ce phénomène est la sociologie qui dévoile ses réalités cachées. cette étude sera ainsi basée sur la théorie de l’ambivalence carnavalesque de mikhaïl bakhtine, qui est selon pierre. v. zima à l’origine de la sociologie du texte romanesque, et sur les idées d’abdelmalek sayad, sociologue de l’immigration. et elle étudiera aussi l’effet psychologique de ce phénomène grâce aux stratégies identitaires proposées par carmel camilleri.

مهاجرت در ادبیات معاصر ایران، مورد مطالعه: سرزمین نوچ از کیوان ارزاقی

مهاجرت که یکی از مسائل جامعۀ امروز در سطح جهانی را تشکیل می‌دهد، واقعیتی پیچیده است که در هر دوره‌ای صورتی متفاوت به خود می‌گیرد. مهاجرت دارای تاریخچۀ طولانی در مطالعات اجتماعی است و از جایگاه ویژه‌ای در مطالعات ادبی برخوردار است. موضوع مهاجرت به صورت‌های مختلف در ادبیات (نوشتار تبعیدی‌ها، دیاسپورا، موقعیت‌های پساکلنیونی و غیره) ظاهر می‌شود. اما در بین تمامی آن‌ها، مهمترین گونه، ادبیات با موضوع دوگانگی هویت است. مطالعۀ حاضر کوششی است برای درک برخی از مسائل پیچیده که این موضوع را سبب می‌شوند. سرزمین نوچ اثر کیوان ارزاقی متن مورد مطالعۀ مقالۀ حاضر است که به ما این امکان را می‌دهد تا پدیدۀ مهاجرت را در ادبیات معاصر فارسی بررسی نماییم. کارآمدترین نقد برای مطالعۀ این پدیده، نقد جامعه‌شناسی است. بدین ترتیب با تکیه بر نظریۀ کارناوال باختین و همچنین نظریات عبدل مالک سایاد، جامعه‌شناس در حوزۀ مهاجرت، به مطالعۀ پدیدۀ مهاجرت در رمان سرزمین نوچ می‌پردازیم و با توجه به استراتژی‌های هویتی پیشنهاد شده توسط کارمیل کامیلری جنبۀ روانشناختی این پدیده را بررسی خواهیم کرد.