l’aporie de la traduction des noms des animaux symboliques dans les langues française et persane

Depuis toujours la mise en application des animaux en tant que symbole reste un fait habituel universel dans les œuvres littéraires et artistiques. sans doute, chaque pays, ayant son propre trésor culturel et langagier, saisit une image particulière de tout animal selon l’histoire, les mythes, la religion, les archétypes, les expériences vécues, etc. certains animaux jouent un rôle plus marquant que d’autres. cependant, lors de la traduction, cet écart entre les points de vue des nations poserait souvent des problèmes qui varient d’une langue à l’autre en fonction des caractéristiques de chaque langue. au cours de cette recherche, on tend à confirmer cette différence et son impact négligé sur le lecteur de la traduction, ainsi on va montrer les difficultés de restitution de ces symboles et leurs sens implicites en langue source. quant à la traduction des symboles, la tâche du traducteur sera doublée : d’une part, il joue le rôle de porteparole de la langue source, qui devrait porter sa particularité à la connaissance des autres nations et d’autre part, il est obligé de donner une signification tant détaillée dans des formats tels que note de bas de page, image, etc.

چالش ترجمۀ حیوانات نمادین در زبان‌های فرانسه و فارسی

استفاده از حیوانات در نقش نماد از گذشته تاکنون امری رایج و جهانی در آثار ادبی و هنری محسوب می‌شود. بی‌شک هر کشور در گنجینه فرهنگیزبانی خود متناسب با تاریخ، اسطوره، دین، کهن‌الگو، تجربۀ‌ زیسته و... برداشت بخصوصی از هر جانور دارد که در اذهان عمومی قالبی نمادین و معنایی گسترده‌تر از معنای اصلی به خود گرفته ‌است. این تفاوت در نگاه، هنگام انتقال به سایر فرهنگزبان‌ها اغلب مشکلاتی را ایجاد می‌کند که از زبانی به زبان دیگر با توجه به ویژگی‌های هر زبان متفاوت است. هدف از نگارش این مقاله در واقع تأییدی بر این تفاوت معنایی و تصویری و تأثیر نادیده انگاشته‌ شده آن بر خواننده ترجمه است، این‌که در جریان برگرداندن نمادها و معنای ضمنیِ آن‌ها چه مشکلاتی پیش روی مترجم قرار دارد. در ترجمه نمادهای یک ملت، مترجم از یک سو سفیری از زبان مبدأ است که باید سایر ملت‌ها را از ویژگی­‌‌های آن‌ مطلع کند و از سوی دیگر باید معنا را با بیشترین جزئیات و استفاده از امکاناتی چون پانویس و ... بازیابی نماید.