Une Étude Sociologique De La Peste D’Albert Camus À Travers Le Structuralisme Génétique De Lucien Goldmann

On sait que la critique sociologique de la littérature est une nouvelle science qui cherche à étudier l’influence de la société sur la littérature, et vice-versa. une oeuvre littéraire même si elle prétend être dénuée des marques sociologiques, elle n’est jamais séparée des réalités politiques et sociales de son époque. la vision du monde de l’écrivain qui est sous l’influence des connaissances culturelles et sociales de son milieu, concourt à la formation d’une partie considérable de sa création littéraire. de même, selon la théorie de lucien goldmann, l’oeuvre littéraire est l’expression de la vision du monde d’un groupe social. alors, au contraire de ses devanciers, il valorise le texte et essaie ainsi d’unifier la vie littéraire et la vie sociale. goldmann considère l’oeuvre littéraire comme le produit d’une logique interne autonome qui pourrait être indépendante des intentions conscientes de l’auteur. en ce sens, dans cet article on ne vise pas à prendre en considération l’intention de l’auteur, mais nous essayons à travers la théorie du structuralisme génétique, de commencer notre étude par une analyse des structures textuelles et puis de trouver la genèse de ces données textuelles dans les structures de la société. pour cette étude, nous avons choisi un roman fameux d’albert camus, la peste. notre objectif sera donc d’illustrer des analogies entre la structure de l’oeuvre et celle de la société et de savoir en quoi la peste en est la représentation et le reflet.

بررسی جامعه‌شناختی طاعون، اثر آلبر کامو، بر اساس ساختارگرایی تکوینی لوسین گلدمن

نقد جامعه­شناختی ادبیات دانشی نوین است که به مطالعه تأثیر جامعه بر ادبیات و برعکس، تأثیر ادبیات بر اجتماع می­پردازد. در حقیقت، هر اثر ادبی علی رغم ادعایی که می­تواند مبنی بر بی­بهره بودن از تأثیرات اجتماعی داشته باشد، هرگز به دور از واقعیات سیاسی و اجتماعی عصر خود نیست. جهان­بینی نویسنده که متأثر از آگاهی فرهنگی و اجتماعی وی از اجتماع خود می­باشد، سهم قابل توجهی در ایجاد اثر ادبیِ او دارد. بدین ترتیب، طبق نظر لوسین گلدمن، اثر ادبی، بیانِ جهان­بینیِ یک گروه اجتماعی است. بنابراین، برخلاف پیشتازان این نقد، وی اثر ادبی را در کانون توجه خود قرار داده و سعی می­کند بین زندگی ادبی و اجتماعی پیوند ایجاد کند. طبق نظر گلدمن، اثر ادبی محصول یک انسجام درونی خودمختار است که می تواند بی­ارتباط به عقاید آگاه نویسنده باشد. بر همین اساس، در این مقاله به دنبال منظور و نیت نویسنده نیستیم بلکه مطابق با نظریه ساختارگرایی تکوینی، تحلیل خود را با بررسی ساختارهای متنی شروع خواهیم کرد و سپس ریشه این داده­های بدست آمده از ساختار متن را در ساختار جامعه مطالعه خواهیم کرد. برای این مطالعه، به بررسی رمانی شناخته شده از کامو به نام طاعون خواهیم پرداخت. هدف ما این خواهد بود که شباهت­های بین ساختار اثر و اجتماع را بیابیم و بدانیم که چگونه طاعون می­تواندمعرف و بازتاب جامعه نویسنده باشد.